Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 11:50 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki araç ile meskun mahalde, gündüz vakti, bölünmüş asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, olay mahalli sokak kavşağına geldiğinde, kontrolsüzce sola dönüş yaptığı ve geçiş hakkına sahip sol tarafından seyirle gelen katılan sürücü ... yönetimindeki kamyonetle çarpışması sonucu, şikayeti devam etmekte olan, ikisi nitelikli olmak üzere toplam üç kişinin yaralanmasına neden olduğu, mahkemece oluşa ve dosya kapsamına uygun olduğu kabul edilen... Adli Tıp Grup Başkanlığı Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığının 27/07/2015 tarihli raporunda belirtildiği üzere, sanığın asli kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda;
I-Sanığın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, kovuşturma aşamasında bildirdiği aynı zamanda mernis adresi olan en son adresine 20.10.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın da hükmü, CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 04.12.2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme aykırı olarak REDDİNE;
II-Katılan vekilinin, sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin re"sen tespit edilecek nedenlerle kararın bozulması talebine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen 10 ay hapis cezasının gün para cezasına çevrilmesi sırasında, uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün beşinci paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığın kişiliği, şahsi ve sosyal durumu gözönüne alınarak, sanığa verilen 10 ay hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 300 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve sosyal durumuna göre, bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla, sanığın neticeten 6.000.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.