Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/1640 Esas 2019/5702 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında,....Asliye Ceza Mahkemesinin 16.06.2015 tarihli ve 2014/121 Esas – 2015/315 Karar sayılı kararında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca iki kez ayrı ayrı 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezalarına hükmedildiği ve sanığın temyizi üzerine Dairemizin 05.12.2016 tarihli ve 2016/19239 Esas – 2016/16388 Karar sayılı bozma ilamı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin, sanığın eyleminin TCK’nın 142/2-d maddesinde tanımlanan tek bir hırsızlık suçunu oluşturması sebebiyle bozulduğu; kazanılmış hakkın sonuç ceza miktarı bakımından gözetilmesi gerektiği dikkate alınarak, doğru uygulama yapılıp bozma sonrası tayin olunan sonuç ceza miktarının, bozma öncesi tayin olunan sonuç ceza miktarından fazla olması durumunda 16.06.2015 tarihli hükme ilişkin aleyhe temyiz olmadığından bozma sonrası hükmedilen cezanın infazının ilk hükümdeki miktar üzerinden yapılmasına karar verilmesi gerektiği; bozma sonrası tayin olunan sonuç ceza miktarının, bozma öncesi tayin olunan sonuç ceza miktarından az olması durumunda ise kazanılmış hakkın söz konusu olmayacağı gözetilerek; bozma sonrası yapılan yargılama neticesinde hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, mahkemenin alt sınırdan ceza tayini yönündeki takdirine göre 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesi uyarınca temel cezanın 3 yıl hapis olarak belirlenip, eylemin gece vakti işlenmesi nedeniyle aynı Kanun’un 143/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında arttırılarak 3 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedilmesi ve TCK’nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 2 yıl 11 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken; mahkemece TCK"nın 142/2-d maddesi ile temel cezanın (maddenin suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunduğu haline göre Kanundaki alt sınırı 3 yıl olduğu halde) 2 yıl hapis olarak belirlenip aynı Kanun’un 143/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında arttırılarak 2 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedilmesi ve TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç cezanın 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 25/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.