MAHKEMESİ : Trabzon 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/04/2013
NUMARASI : 2012/213-2013/172


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesi yöntem itibari ile doğru olmakla birlikte hükme esas alınan bilirkişi raporu karar vermeye elverişli değildir. Şöyle ki;
Hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda emsal incelemesi sonunda bulunan bedele dava konusu taşınmaz imar, emsal alınan taşınmaz ise kadastro parseli olduğu gerekçesi ile düzenleme ortaklık payı eklenerek bedel tespit edilmişse de, dosyadaki yazılardan, emsal taşınmazın da imar parseli olduğu gözetildiğinde ekleme yapılmaması gerektiği gibi aynı proje kapsamında kamulaştırılan ve aynı mahallede bulunan 113 ada, 13 parsele ilişkin olarak aynı mahkemenin 2013/ 203 Esas ile, 447 parsele ilişkin 2012/214 Esas sayılı dava dosyalarında taşınmazların metrekaresine sırası ile 230,00 TL. ve 250,00 TL. üzerinden bedel tespit edildiği halde, düzenleme ortaklık payı ilavesi ile 330,00 TL/m² birim belirleyerek çelişki yaratan rapor inandırıcı değildir.
Bu durumda; taraflara, dava konusu taşınmaza yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölçümlü satışları bildirmeleri için imkan tanınması, lüzumu halinde resen emsal celbi yoluna gidilmesi ve bu emsallere göre değer biçilmesi için yeniden oluşturulacak bilirkişi kuruluyla keşif yapılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,

Doğru görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.