MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 17.06.2007-15.12.2009 tarihleri arasında davalı işyerinde kapıcı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin 15.12.2009 tarihli ihtarname ile kat maliklerine karşı hakaret ve tehditkar eylemlerde bulunması, işi savsaklaması ve güveni kötüye kullanması iddiaları ile haklı bir sebep olmadan feshedildiğini, davacının hesabına yatırılan parayı dava hakkı saklı kalmak kaydı ile bankadan çektiğini, sözleşmenin feshinden sonra da davacının kapıcılık görevine 15.01.2010 tarihine kadar devam ettiğini, haftada yedi gün 07.30-08.00 saatleri arasında servis yaptığını, Pazar günü dışında her sabah 10.00"da tekrar servise çıktığını, haftada yedi gün her akşam 19.00 ve 23.00 saatlerinde iki kere çöp topladığını, haftada iki kez apartman temizliği yaptığını, dini ve milli bayramlarda çalışmasına devam ettiğini, 2008 yılı hariç yıllık izinlerini kullanmadığını, karar oluşturulurken para ile ölçülebilen menfaatlerin kıdem tazminatı hesabına yansıtılmasını beyan ederek 150 TL kıdem, 150 TL ihbar tazminatı, kırkbeş günlük ücret alacağı karşılığı 350 TL, yıllık izin alacağı karşılığı 250 TL, fazla mesai ücreti 250 TL, hafta tatili ücreti 150 TL, bayram tatili ücreti 150 TL"nin faizi ile davalıdan alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, kat maliklerine husumet yöneltilmesi gerektiğini, davacının 01.10.2007 tarihi itibari ile çalışmaya başladığını, davacının iki ve dört numaralı daire sakinleri ile sürekli tartışmaya girdiğini, hakaret ve tehditvari eylemlerde bulunduğunu, hakkında şikayet olduğunu davacı hakkında gelen şikayetler üzerine 24.09.2009 tarihinde kat malikleri kurulu toplantısında davacının kıdem ve ihbar tazminatı ödenerek işten çıkarılmasına karar verildiğini, fazla mesai yapmasını gerektiren bir iş olmadığını, apartmanın doğalgaz ile ısındığını, beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının 01.10.2007-04.01.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde asgari ücret ile çalıştığı, giydirilmiş aylık brüt ücretinin 972,00 TL olduğu, kıdem ve ihbar tazminatının işveren tarafından ödenerek iş sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiği,
ödenenler düşüldükten sonra bakiye 544,99 TL kıdem tazminatı ile 704,80 TL ihbar tazminatı alacağı kaldığı, ücret alacağının banka hesabına yatırılması sebebi ile ücret alacağı olmadığı, haftalık kırkbeş saati aşan fazla mesai yaptığı, bayram günlerinde çalışma yaptığı ispat edilemediğinden fazla mesai alacağı ile bayram tatili alacağı olmadığı, hafta tatilinde çalışma yapması sebebi ile hafta tatili alacağı olduğu, kullandırıldığı veya karşılığının ödendiği ispat edilemediğinden ondört gün yıllık izin alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-4857 sayılı İş Kanunu"nun 46. maddesi gereğince işçiye aynı Kanun"un 63. maddesinde belirlenen işgünlerinde çalışması olmak kaydıyla yedi günlük bir zaman dilimi içinde en az yirmidört saatlik dinlenme, hafta tatili verilmesi gerekir. Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda Cumartesi günleri de hafta tatili olarak değerlendirilmiş ise de haftalık çalışma süresi kanuni kırkbeş saati aşmadığından davacının Cumartesi günü çalışmasının fazla mesai kapsamında değerlendirilmesi doğru değildir. Pazar günü işyerinde sadece sabahleyin gazete dağıttığı bunun dışında haftaiçi çalışma günlerinde yapmakla yükümlü olduğu diğer kapıcılık hizmetlerini görmediği tanık anlatımları ve dosya kapsamıyla sabit olduğuna göre davacının pazar günleri yaptığı gazete dağıtma işinin aldığı zaman belirlenerek sadece bu sürenin hafta tatili çalışmalarının tabi olduğu ücretlendirme döneminde fazla mesai olarak hesaplanması suretiyle alacağının tespiti gerekirken tam gün çalışmış gibi % 150 oranında tam gün fazla mesai olarak değerlendirilmesi yerinde görülmemiştir. Daha açık bir anlatımla davacı hafta tatili günü yaptığı iş itibariyle kısmi süreli olarak yani yarım saat, kırkbeş dakika çalışmış ise sadece bu süreye tekabül eden saat ücreti ve bu saat ücretinin % 50 zamlı hesaplanıp alacağı tespit edilmelidir. Mahkemece davacının sadece gazete dağıttığı anlaşılan Pazar günü çalışmasını tam gün çalışmış gibi sayarak zamlı ücret ödemesi ve Cumartesi günlerini de hafta tatili günü olarak kabul etmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.04.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.