Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6735 Esas 2019/6617 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanığın 2010-2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanık ve müdafinin savunmalarında sokakta kaldığını, parasız olduğunu, iş yeri açma karşılığında kendisine para teklif edildiğini, bu iş yeri adına herhangi bir işlem yapmadığını, fatura düzenlemediğini, iş yerinde yapılan işlerden haberi olmadığını beyan etmesi karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması için; iş yeri kira sözleşmesinde imzası bulunan ... isimli kişinin dinlenerek iş yerini kime kiraya verdiğinin ve sanığı tanıyıp tanımadığının sorulması, faturaları kullanan mükelleflerden kanaat edinilecek sayıda mükellefin de tanık sıfatıyla dinlenerek faturaları ve faturalara konu malları kimden teslim aldıklarını, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların verilmesi konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması, ayrıca kanaat oluşturacak sayıda temin edilecek suça konu faturalar üzerindeki imza ve yazıların sanığa ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, iş yerine ait faturaların bastırıldığı matbaadan belgelerin kime teslim edildiğini sorulması, iş yerinin muhasebecisi olduğu belirtilen Halit Yetkin isimli kişinin tanık sıfatıyla dinlenerek iş yerinin fiilen kim tarafından idare edildiği ve iş yeri ile ilgili işlemlerde kiminle muhatap olduğunun sorulması, eylemleri gerçekleştiren kişinin başkası olduğunun tespit edilmesi durumunda sanığın eylemlere iştirak edip etmediği de değerlendirilerek hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.