Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4444 Esas 2019/5680 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4444
Karar No: 2019/5680
Karar Tarihi: 25.03.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4444 Esas 2019/5680 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan bir mahkumiyet kararı hakkında yapılan temyiz incelemesinde mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan 3.000 TL adli para cezasının temyizi mümkün olmadığı, suça sürüklenen çocukların ve sanığın temyiz istemlerinin kabul edilemediği belirtilmiştir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçları için yapılan temyiz itirazları da reddedilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde ve TCK'nın 53. maddesi gibi kanun maddeleri üzerinde durulmuştur.

2. Ceza Dairesi 2019/4444 E. , 2019/5680 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
S.SÜRÜKLENEN ÇOCUKLAR : ..., ...
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık ve suça sürüklenen çocuklar haklarında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanığın, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin, suça sürüklenen çocuk ... ve müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- Sanık ve suça sürüklenen çocuklar haklarında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 25.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.