Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2076 Esas 2019/5676 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2076
Karar No: 2019/5676
Karar Tarihi: 25.03.2019

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2076 Esas 2019/5676 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararın mahkemece incelenmesi sonucunda, sanığın karşılıksız yararlanma suçundan mahkum olduğu belirtilmiştir. Temyiz süresinde yapılan değişiklikler ve bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesi dikkate alınarak, sanığın temyiz istemi kabul edilmiştir. Ancak, sanığın temyiz dilekçesinde belirttiği kuruma ödeme yaptığı ve delillerini sunamadığı belirtilmesine rağmen, bu husus eksik inceleme ile göz ardı edilmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri olarak, 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 291/1. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 305-326. maddeleri belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/2076 E. , 2019/5676 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
20/07/2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde yedi gün olarak belirtilen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay"dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"nın 305-326. maddeleri uygulanmakta olduğundan, daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyada temyiz süresine ilişkin bir değişiklik yapılmadığı dikkate alındığında; sanığın yokluğunda verilen 08/02/2018 tarihli kararda temyiz süresinin tebliğden itibaren 15 gün olduğu belirtilerek yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında, 20/04/2018 tarihinde tebliğ edilen kararı 02/05/2018 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz eden sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın temyiz dilekçesinde katılan kuruma ödeme yaptığını, duruşmaya katılamaması nedeniyle delillerini sunamadığını belirtmesi ve dilekçesinin ekinde 28.07.2017 tarihli ödeme dekontlarının fotokopilerini sunması karşısında katılan kurumdan 29.10.2010 tarihli kaçak su kullanma tutanağı nedeniyle oluşan vergili ve cezasız zararının ödenip ödenmediği sorularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.