Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/16699 Esas 2017/1280 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 26/02/2015 gün ve 2014/403-2015/94 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalı ... ... Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü ... Sağlık Sosyal Güvenlik Merkezinin 08/07/2014 tarih ve ... sayılı yazısı ile 2012 yılı Eczane protokolünün 5.3.6 maddesine bağlı olarak bir kez uyarılmasına ve 1.921,41 TL cezai şart bedeli tayinine karar verildiği cezai şart tayini için ön koşulun uyarı veya cezai şarta esas muayene ücretlerinin kurum tarafından mahsup suretiyle tahsil edilmemesi gerektiği. Ancak davacının 1.kez uyarılması ve cezai şart bedeli tayinine esas muayene ücretleri davalı kurum tarafından mahsup suretiyle tahsil edildiği kararın haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olduğunu ileri sürerek cezai şart işleminin iptali ile cezai şartın davacıya iadesine karar verilmesini istemiştir
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne SGK Başkanlığı ... Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü ... Sağlık Sosyal Güvenlik Merkezinin 08/07/2014 gün ve 3514737 sayılı yazısına konu bir kez uyarı ve 1.921,41 TL cezai şart bedeli tayinine ilişkin işlemin iptaline ve tahsil edilen cezai şartın davacıya iadesine karar verilmiş olup, hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Eldeki davada davalı tarafından temyiz edilen karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davalı temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 06/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.