Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2356 Esas 2020/1810 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2356
Karar No: 2020/1810
Karar Tarihi: 20.02.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2356 Esas 2020/1810 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiş, mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Ancak sanığın avukatı tarafından yapılan eski hale getirme talebinin temyiz inceleme mercii Yargıtay'ın ilgileneceği belirtilerek, mahkemenin bu talebi kabul etmesi hukuki değerden yoksun olarak kabul edilmiştir. Kararda, sanık hakkında verilen hüküm ile ilgili olarak Tebligat Kanunu'nun 16. maddesi ve Tebligat Yönetmeliği'nin 25. maddesi gereğince yapılan tebligat işlemleri ve sanığın temyiz talebinin reddi için ilgili kanun maddeleri açıklanmıştır. Bu kanun maddeleri 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 16. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2017/2356 E. , 2020/1810 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet, eski hale getirme ve temyiz talebinin kabulüne dair ek karar

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Eski hale getirme talebinin, temyiz inceleme mercii Yargıtayın ilgili dairesi olduğundan, sanık müdafinin sanığın öğrenme üzerine vaki temyiz ve eski hale getirme isteği yerinde görülmekle, mahkemece verilen sanık müdafinin eski hale getirme isteminin kabulüne ilişkin karar hukuki değerden yoksun olmakla, eski hale getirme talebinin kabulüne ilişkin ek kararın kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
“7201 sayılı Tebligat Kanununun 16. maddesi ile Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 25. maddesine göre; "kendisine tebligat yapılacak şahıs, adresinde bulunmazsa tebliğ, aynı konutta oturan kimselere veya hizmetçilerden birine yapılır." hükümleri uyarınca; sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığın kovuşturma aşamasında bildirdiği en son adrese, aynı konutta oturduğu annesi ...’a 01.02.2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanık müdafiin de 18.01.2016 tarihinde verilen hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 18.04.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE; 20.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.""