Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/9546 Esas 2019/3852 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9546
Karar No: 2019/3852
Karar Tarihi: 01.04.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/9546 Esas 2019/3852 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2016/9546 E.  ,  2019/3852 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacılar vekili, 20.09.2014 tarihinde, davalının trafik sigortacısı bulunduğu, dava dışı sürücü idaresindeki aracın karıştığı tek taraflı trafik kazasında, yolcu konumundaki davacıların yaralandığını ve sakat kaldıklarını belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile her bir davacı için kalıcı işgücü kaybı nedeniyle 2.000,00 TL olmak üzere toplam 10.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek mevduat faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiş, 8.807,00 TL olarak davacı ... yönünden talebini ıslah etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacılar Safiye, Şerife ve Muhammed yönünden davanın reddine, davacı ... yönünden davanın kabulü ile 8.807,00 TL sürekli işgöremezlik tazminatının dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte ve poliçe limitiyle sınırlı olmak üzere davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
    1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davacı ... yönünden asgari ücret esas alınarak hesaplama yapılmasının uygun bulunmasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan iş gücü kaybı tazminatı istemine ilişkindir.

    Davacılarda oluşan gerçek zararın belirlenebilmesi açısından davacılardaki maluliyet oranının usulüne uygun şekilde belirlenmesi gerekmektedir. Maluliyete ilişkin alınacak raporların 11.10.2008 tarihinden önce Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü, 11.10.2008 tarihi ile 01.09.2013 tarihleri arasında Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği, 01.09.2013 tarihinden sonra ise Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliğine uygun olarak düzenlenmesi gerekir. Eldeki davada kaza tarihi 20.09.2014"dür. Maluliyet oranının, Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliğine göre belirlenmesi gerekirken, Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğüne göre belirlendiği görülmüş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
    O halde mahkemece, Adli Tıp Kurumu İhtisas Dairesinden veya Üniversite Hastanelerinin Adli Tıp Anabilim Dalı bölümlerinden çalışma gücü kaybı olduğu iddia edilen kişilerde bulunan şikayetler dikkate alınarak oluşturulacak uzman doktor heyetinden, haksız fiilin gerçekleştiği tarihte yürürlükte olan Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği hükümleri dikkate alınarak yapılması gerekmektedir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 01.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.