Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/3238 Esas 2018/5762 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK"ya eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir.
Dava dilekçesinde, davalılar ile imzalanan senede dayalı alacağın ödenmediğini, yapılan takibe haksız olarak itiraz edildiğini, itirazın kaldırılması talep edilmiş, mahkemece, davacı kooperatifin davalı ...’dan kredi kullandırılması sebebiyle daha önce almış olduğu bonoyu takibe koyarak ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/24 E. 2013/1 K. sayılı dosyasında kaybettiği alacak davasının bedelini, dava konusu bonoyu takibe koyarak tazmin etmeye çalıştığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir. Temyize konu edilen miktarın 1.835,31 TL olması nedeniyle yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 günlü ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davalının temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 11.12.2018 oybirliğiyle karar verildi.