23. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/3207 Karar No: 2018/5761 Karar Tarihi: 11.12.2018
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/3207 Esas 2018/5761 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2016/3207 E. , 2018/5761 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde bir kısım davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili, davalıların yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptıklarını, kooperatifi zarara uğrattıklarını, zimmetlerinde para tuttuklarını, sehven kesilen fatura nedeniyle kooperatif kasasından çıkan paranın davalı ...’den tahsilini, sütlerin muhasebe kayıtlarına işlenmemesi ve ödenemyen stopaj cezaları sonucu oluşan zararın tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalılar tarafından davanın reddi istenilmiştir. Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davalıların üzerine atılı zimmet suçundan beraat ettikleri ancak davalıların eylemleri nedeniyle stopaj vergilerinin kesilmemiş olması sonucu yeni yöneticiler tarafından KDV, damga vergisi, pişmanlık zammı ödenmiş olduğu, bu noktada doğan zarardan davalıların sorumlu tutulması gerektiği, zarar miktarları hesaplanarak yapılan ödemelerin düşüldüğü 14.08.2015 tarihli bilirkişi ek raporunun hüküm kurmaya elverişli olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı, bir kısım davalılar vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre bir kısım davalılar vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle bir kısım davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlerden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 11.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.