Sahtecilik suçundan sanık Mehmet K..."nin beraatına ilişkin Karşıyaka Ağır Ceza Mahkemesince 18.07.2001 gün ve 206-306 sayı ile verilen kararın katılan idare vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 23.12.2002 gün ve 12595-14734 sayı ile;

"Sanık tarafından imzalanıp evine su bağlanılması istemi ile Karşıyaka Belediye Başkanlığına verilen 23.05.1996 tarih 7908 kayıt numaralı başvuru belgesinde tapu bilgilerinin gerçek olmadığı anlaşıldığından, sanığın eyleminin TCK.nun 343/1. maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, değerlendirme ve nitelendirmede hataya düşülerek yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi" isabetsizliğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

Yerel Mahkeme ise 10.09.2003 gün ve 197-353 sayı ile; "Mahkememizce daha önce verilen karar içeriğinde belirtilen gerekçeye, dosya içinde mevcut deliller birlikte değerlendirilip, olayda sanığın üzerine atılı sahtecilik ya da dolandırıcılık suçlarının ve aynı şekilde memura yalan beyanda bulunmak suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı" gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükmün de, katılan idare vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının "onama" istekli 18.10.2004 gün ve 182969 sayılı tebliğnamesi ile Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca müzakere edilip, aşağıdaki karar verilmiştir.

CEZA GENEL KURULU KARARI

Sanığın, Karşıyaka"da bulunan tapusuz gecekondusuna su bağlatmak için iş takipçileri aracılığı ile İzmir Büyükşehir Belediyesine sahte tapu fotokopisi sunduğu iddiasıyla özel evrakta sahtecilik suçundan cezalandırılması için açılan kamu davasında Asliye Ceza Mahkemesince eylemin resmi evrakın suretinde sahtecilik suçuna uyduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş, Yerel Mahkemece sahteciliğin ilk bakışta anlaşıldığı ve belgenin iğfal kabiliyetinin bulunmadığı gerekçesiyle sanığın beraatına karar verilmiştir. Bu karar katılan idare vekilinin temyizi üzerine Özel Dairece, sanığın eyleminin TCY.nın 343/1. maddesine uyan suçu oluşturduğu gerekçesiyle bozulmuştur.

Sanık hakkında gerek görevsizlik kararında gerekse Özel Dairece uygulanması istenen, TCY.nın 342/3 ve 343/1. maddelerinde öngörülen cezalara göre bu suçlar, TCY.nın 102/4. maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımı süresine tabi bulunmaktadır.

TCY.nın 104. maddesinin 1. fıkrasında, zamanaşımını kesen nedenler sınırlamalı bir şekilde sayılmış, 2. fıkrasında da kesici işlemin varlığı halinde zamanaşımının, kesilme gününden itibaren, birden çok nedenin bulunması halinde de en son kesilme gününden itibaren yeniden işlemeye başlayacağı, ancak zamanaşımını kesici nedenlerin TCY.nın 102. maddesinde belirtilen zamanaşımı sürelerini yarıdan fazla uzatamayacağı hükme bağlanmıştır.

Somut olayda suç tarihi; 23.05.1996 günü olup, dava zamanaşımını kesen işlemler ise, 27.04.2000 günlü iddianame ve sanığın sorgusunun yapıldığı 05.07.2000 günüdür. Dava zaman-aşımı süresi birden fazla kesilmiş ise de, suç tarihinden inceleme tarihine kadar, TCY.nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen toplam 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımı süresi, direnme hük-münden sonra, temyiz incelemesi aşamasında 23.11.2003 günü dolmuştur.

Bu itibarla, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Yerel Mahkeme direnme hükmünün bozulması ve CYUY.nın 322. maddesiyle tanınan yetki uyarınca TCY.nın 102/4 ve 104/2. mad-deleri gereğince kamu davasının ortadan kaldırılmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle;

1- Sair yönleri incelenmeyen Yerel Mahkeme direnme hükmünün gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle BOZULMASINA,

2- CYUY.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle TCY.nın 102/4 ve 104/2. maddeleri uyarınca ORTADAN KALDIRILMASINA, 01.02.2005 günü tebliğnamedeki istemden değişik gerekçe ile oybirliğiyle karar verildi.