MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının
ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, asıl işveren olan Dumlupınar Üniversitesine ait işyerinde, diğer davalı alt işveren şirketler işçisi olarak 01.01.2004-29.01.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesini emeklilik nedeni ile sona erdirdiğini, hak kazandığı yıllık izinlerinin kullanmadığını ileri sürerek, kıdem tazminatları ile yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı ... vekili, diğer davalı şirketler ile müvekkili arasında asıl–alt işveren ilişkisi bulunmadığını, ihale makamı olması nedeni ile müvekkili aleyhine açılan davanın husumet yokluğu nedeni ile reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalı ... İnş. Tic. San. Ltd. Şti. temsilcisi, davacının 01.04.2004 - 31.12.2004 tarihleri arasında davalı şirkete bağlı gerçekleşen çalışma süresinin 1 yıldan kısa olması nedeni ile kıdem tazminatı ve yıllık izin ücret alacağından sorumlu tutulamayacağını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... Sosyal Hizmetler Temizlik Taşımacılık İnşaat Sağlık Bilgi İşlem Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, aralarında asıl-alt işverenlik ilişkisi bulunan davalıların kıdem tazminatı ve yıllık ücretli izin alacaklarından müteselsilen sorumlu oldukları gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı ... taraf temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda, dosya içerisine ibraz edilen yıllık izin talep belgelerinin incelenmesinde, davacı tarafından talep edilen sürelerde yıllık izin kullanılması hususunda davalı işverenin onay verdiği görülmektedir. Davacı tanıkları her yıl bir hafta yıllık izin kullandıklarını bildirmişlerdir. Mahkemece, davalı işverence ibraz edilen belgelerin yıllık izin kullandırıldığını ispatlar nitelikte olmadığı gerekçesi ile davacının yıllık izin kullanmadığı kabul edilmiş ise de yapılan araştırma yetersizdir. Davacı imzasını taşıyan yıllık izin talep dilekçeleri ile ilgili olarak isticvap edilmeli ve bu belgelerde belirtilen tarihlerde yıllık izin kullanıp kullanmadığı belirlenerek oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. Bu yön gözetilmeden karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 16.04.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.