MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

2007 ve 2008 yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın mahkeme huzurunda, 2007 ve 2008 yıllarında iş yerinin bulunmadığını, düzenlenen faturalarla bir ilgisinin olmadığını, sahte fatura düzenlemediğini savunması; 03/10/2013 tarihli temyiz dilekçesinde ise Alman vatandaşı olan ... isimli kişiyle evlendiğini ancak pasaport alıp ..."ya gidemediğini, pasaport almasına yardımcı olacağını söyleyen...,... ve ... isimli kişilerin formalite olarak adına iş yeri açmayı teklif ettiklerini, mecbur kalıp bu teklifi kabul ettiğini ancak 3-4 ay geçmesine rağmen bu kişilerin pasaport alma sözlerini yerine getirmedikleri gibi kendilerine de ulaşamadığını savunması karşısında, suçun unsurlarının ve gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından;
1-Sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların asıllarının, bu faturaları kullanan mükelleflerden veya bu mükelleflerin ve sanığın bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmak suretiyle, getirtilip dosya içine konulması,
2-Faturaların sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması,
3-Sanığın savunmalarında isimleri geçen ..., ...ve... isimli kişilerin açık adres ve kimlik bilgileri tespit edilip CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmeleri ve faturalar gösterilerek faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması,
4-..., ... ve..."ın da faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olmadığını söylemeleri halinde yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların sanık veya ..., ...ve ..."a ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
5-Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa veya ..., ...ve ... ait olmadığının anlaşılması ya da faturaların temin edilememesi halinde ise;
a)Vergi raporu ekinde bulunan 22/11/2011 tarihli tutanağa göre beyanına başvurulan ... isimli kişinin tanık olarak dinlenilmesi, gerekirse sanık ile yüzleştirilmesi,
b)Ba-Bs formlarında tespit edilen faturaları kullanan mükellefler hakkında vergi inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
c)Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
d)Faturaları kullanan mükelleflerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi,
6- Kabule göre;
a)Sahte fatura kullanma suçlarında suç tarihinin belirlenmesinde vergi türünün dikkate alındığı, sahte fatura düzenleme suçunda düzenlenen en son fatura tarihinin suç tarihi olduğu gözetilmeden, 2007 yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmünde suç tarihinde yanılgıya düşülerek sanık hakkında fazla ceza tayini,
b)213 sayılı VUK‘nin 359/b-1 ve TCK"nin 43/1. maddeleri uyarınca hükmolunan 3 yıl 9 ay hapis cezasından TCK"nin 62. maddesi uyarınca takdiri indirim yapılırken sonuç hapis cezasının "3 yıl 1 ay 15 gün" yerine, "2 yıl 13 ay 15 gün" olarak hesaplanması suretiyle eksik ceza tayini, yasaya aykırı,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 24.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.