Esas No: 2022/27
Karar No: 2022/730
Karar Tarihi: 08.03.2022
Danıştay 9. Daire 2022/27 Esas 2022/730 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2022/27 E. , 2022/730 K."İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2022/27
Karar No : 2022/730
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Çelik ve Metal Ticareti A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : Davacı adına, Gaziemir Vergi Dairesi Müdürlüğünün ... vergi numaralı mükellefi … Sanayi Ticaret Ltd.Şti.'nden aldığı faturaların sahte olduğu yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2011/Ocak,Mart dönemleri için re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı gelir(stopaj) vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; Danıştay Dokuzuncu Dairesince hurda ticareti yapan davacının gelir vergisi kesintisi yapma sorumluluğu, alımlarını yasada belirtilenlerden yapması koşulunun gerçekleşmesine bağlı olup bu yönde yapılmış bir tespit bulunmadığından, varsayıma dayanılarak salınan vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisinde ve davayı reddeden vergi mahkemesi kararında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle verilen bozma kararına uymayıp ısrar ederek, ilgili dönemde davacının fatura aldığı şirket hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun incelenmesinden kullanılan faturaların sahte olduğu gerekçesine ek olarak, herhangi bir emtia teslimi ya da hizmet ifasına dayanmadığı vergi idaresince ispatlanan söz konusu faturaların, gerçekten emtia teslimi ya da yapılan bir iş nedeniyle düzenlendiğini veya esnaf muaflığından yararlanmayan başka bir mükelleften alındığını kanıtlama yükü, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesi gereğince mükelleflere düştüğü, sahte faturayla belgelendirilen hurdanın işletmeye girmediği konusunda eleştirilmeyen davacının bu alışlarını başka bir tacirden faturasız yapması ya da emtiayı esnaf muaflığından yararlananlardan almasının olası olduğu, değinilen ispat yüküne ilişkin düzenleme karşısında, başka bir tacirden faturasız alınan emtianın, sahte faturalarla belgelendirildiği yönünde bir iddiası bulunmayan davacının, sözü edilen hurda alışlarını esnaf muaflığından yararlananlardan yaptığının kabulü gerektiği, cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararına yönelik davacı tarafından yapılan temyiz başvurusu, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu'nun 09/06/2021 tarih ve E:2021/74, K:2021/861 sayılı kararıyla ısrar hükmü yönünden reddedilip, davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının temyizen incelenmek üzere dosyanın Dairesine gönderilmesi üzerine, anılan Vergi Mahkemesi kararının esas yönünden temyizen incelenmesine ilişkindir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Alımların gerçek bir emtia teslime dayalı olmayan faturalarla belgelendirdiğini herhangi bir gerekçeye yer vermeksizin kabul eden Mahkeme kararı Anayasa'nın 141. maddesine aykırı düştüğü gibi varsayıma dayalı bu karar ile birlikte Anayasa'nın 36. maddesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6. maddesinde düzenlenen adil yargılanma haklarının ihlal edildiği, gerçek bir teslimle satın alınan ve bedeli çek ve banka kanalıyla ödenen hurdaların varsayıma dayalı olarak vergiden muaf esnaftan alındığının kabul edilmesinin hukuki güvenlik ilkesine de aykırı düştüğü, komisyon karşılığında alınan faturalar için ödendiği kabul edilen %3 veya % 4 oranındaki bedel karşısında %2 oranında vergi kaybına sebebiyet verildiği iddiasının hayatın olağan akışına aykırı düştüğü, diğer taraftan aleyhlerine maktu karar harcı hükmedilmesi gerekirken nispi karar harcına hükmedilmesinin de hukuka aykırı olduğu iddialarıyla ısrar kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İleri sürülen iddialar temyize konu Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, temyiz isteminde bulunandan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın alınmasına, 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.