22. Hukuk Dairesi 2017/23984 E. , 2019/16393 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkiline ödenmediğini iddia ettiği ücret, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve fazla çalışma ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacıya teslim edilen çekin davacı tarafından yerine ulaştırılmaması üzerine 09.10.2013 tarihinde hakkında suç duyurusunda bulunduklarını, davacının ise bu tarihten itibaren işe gelmediğini, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, davacının haftada altı gün çalıştığını beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı işçi davalı şirkete ait işyerinde 20.03.2013 tarihinde çalışmaya başladığını, iş sözleşmesini 23.10.2013 tarihinde keşide ettiği ihtarname ile feshettiğini ileri sürerken; davalı taraf ücret bordrolarından anlaşılacağı üzere davacının 01.08.2013- 09.10.2013 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiştir. Mahkemece, davalı savunması doğrultusunda davacının 01.08.2013- 09.10.2013 tarihleri arasında söz konusu işyerinde çalıştığı kabul edilmiştir. Davacı işçi, davalıya hitaben düzenlediği 23.10.2013 tarihli ihtarnamede bahsi geçen çekin kendisine işçilik alacaklarına mahsuben işverence verildiğini iddia etmiş, davalı ise bu çekin hizmet nedeniyle davacıya verildiğini; ancak, davacı tarafından bunun yerine ulaştırılmadığını savunmuştur. Bunun üzerine işverence suç duyurusunda bulunulması üzerine açılan kamu davasında ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/267 esas 2015/522 karar sayılı kararı ile söz konusu çekin işçilik alacaklarına istinaden verilmediği kabul edilmiş ise de, verilen hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği görülmektedir.
Mahkemece; ceza dosyasına göre söz konusu çekin davalı tarafa iade edilmediği, davacının dava dilekçesi ekindeki ihtarnameden anlaşıldığı üzere 15.341,94 TL"lik kısım dışında kalan bakiye alacak iddiası ile eldeki davayı açtığı, oysa alınan bilirkişi raporu ile davacının kabul edilen çalışma döneminde brüt 5.075,49 TL ücret alacağı, brüt 2.027,16 TL fazla çalışma ücreti alacağı, brüt 422,24 TL genel tatil ücret alacağı ile brüt 281,50 TL hafta tatili ücreti alacağının tespit edildiği, bu tutarların toplamının ise davacının ihtarnamesinde belirtilen 15.341,94 TL"lik tutarın altında olduğu, böylelikle davacının davaya konu bakiye alacağının bulunmadığının kabulünün gerektiği belirtilmektedir. Mahkeme tarafından; davacının 01.08.2013- 09.10.2013 tarihleri arasındaki dönemden önce davalı işyerinde çalıştığı iddiasının davacı tarafça ispatlanamadığı ve 15.341,94 TL miktarındaki alacakları dışında kalan bakiye alacağının tahsili için bu davanın açıldığı ifade edilerek bilirkişi tarafından hesaplanan toplam alacak miktarının da bu tutarın altında kalması sebebiyle davacının bakiye alacağının bulunmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir. Ancak mahkemece iddia ve savunmalarda bahsedilen çekin işçilik alacaklarına istinaden davacıya verildiği kabul edildiğine göre, davacının davalı işyerindeki çalışma süresinin; dinlenen tanıkların beyanlarının, bu tanıkların sigorta kayıtları da celbedilerek değerlendirilmesi sonucunda netleştirilmesi ve sonucuna göre hüküm kurulması gerekmektedir. Eksik incelemeye dayalı olarak verilen karar isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.