Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/600 Esas 2019/8813 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/600
Karar No: 2019/8813
Karar Tarihi: 22.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/600 Esas 2019/8813 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Dosya incelendiğinde suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edilmesine rağmen, kararda çelişki meydana gelmiştir. 765 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümleri sanık lehine uygulanmış, ancak 5237 sayılı Yasanın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarına karar verildikten sonra gerekçeli kararda anılan yasa maddesi uygulanmayarak bir çelişki oluşmuştur. Sanığın müdafiinin temyiz itirazı kabul edilerek verilen hüküm bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılama yapılmak zorunlu olmadığından, kısa karardaki \"TCK'nın 53. maddesi uygulanmasına\" ilişkin kısım çıkarılarak diğer yönleriyle usul ve yasaya uygun olan hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu ve 5237 sayılı Türk Ceza ve Güvenlik Tedbirleri Kanunu'nun 53/1. maddesi verilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2019/600 E. , 2019/8813 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
765 sayılı TCK hükümleri sanık lehine kabul edilerek uygulama yapıldığı halde, kısa kararda uygulama olanağı bulunmayan 5237 sayılı Yasanın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına karar verildikten sonra gerekçeli kararda anılan yasa maddesinin uygulanamayacağı belirtilerek uygulanmamak suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki meydana getirilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, kısa karardaki hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına” ilişkin kısım çıkarılarak diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.