Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/6132 Esas 2022/692 Karar Sayılı İlamı

Bölge Adliye
Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesi
İlk Derece
Mahkemesi : ... 22. İş Mahkemesi

Dava, sigortalılık başlangıç tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne; davacının ... aleyhine açtığı davanın atiye terk nedeniyle esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen karara karşı, davalı taraf vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince verilen ''temyiz dilekçesinin reddine'' dair ek kararın, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
25/10/2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 7. maddenin 3. ve 4. fıkrasına göre “12/01/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır. Kanun yoluna başvuru süresi, ilamın taraflara tebliğinden itibaren işlemeye başlar.”
HMK’nın 05/08/2017 tarihinde yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 361/1. maddesine göre “Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairelerinden verilen temyizi kabil nihai kararlar ile hakem kararlarının iptali talebi üzerine verilen kararlara karşı tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir”.
Yukarıda yapılan açıklamalar doğrultusunda, iş mahkemelerince verilen ve HUMK hükümlerine göre temyiz edilen kararlarda temyiz süresi tebliğ tarihinden itibaren 8 gündür. İş mahkemelerince ve Bölge Adliye Mahkemelerince verilip HMK hükümlerine göre temyiz edilen kararlarda temyiz süresi, 20/07/2016-24/10/2017 tarihleri arasında 8 gün, 25/10/2017 tarihinden sonra ise 2 haftadır.
Yine HMK 366. maddenin yollaması ile temyiz yolunda da uygulanan 346. madde uyarınca, temyiz dilekçesi kanuni süre geçtikten sonra verilirse, kararı veren mahkeme temyiz dilekçesinin reddine karar vermesi gerekir. Ancak temyiz edilen karar temyiz süresi geçtiği halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise, 01/06/1990 tarih, 1989/3 E., 1990/4 sayılı içtihadı birleştirme kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından temyiz talebinin süre yönünden reddine karar verebilecektir.
Eldeki davada, 09.12.2020 tarihli Bölge Adliye Mahkemesi’nin esastan redde dair kararı, Kurum vekili Av. Tuba Nur Korkusuz’a 13.01.2021 tarihinde teliğ edilmiş olup; iş bu karara karşı temyiz süresinin 27.01.2021 tarihinde dolduğu, 12.02.2021 tarihinde sözü geçen vekilin, vekillikten çekilme dilekçesini Bölge Adliye Mahkemesi’ne sunduğu, Kurum adına temyizin 16.04.2021 tarihinde dosyaya vekalet sunan başka bir vekil tarafından, 18.03.2021 tarihinde yapıldığı anlaşılmakla, kurumun temyize başvurusu süresinde olmadığından ... Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesi’nin 23/03/2021 tarihli, 2019/1779 Esas, 2020/1834 Karar sayılı temyiz dilekçesinin süre yönünden reddine dair ek kararı, usul ve yasaya uygun olup, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanması gerekmiştir.
Dosyadaki yazılara, hükmün yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 23/03/2021 tarihli, 2019/1779 Esas ve 2020/1834 Karar sayılı EK KARARIN ONANMASINA, 19.01.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.