Yargıtay Ceza Genel Kurulu 2006/7-324 Esas 2006/321 Karar Sayılı İlamı

Sanık şirketin 1567 sayılı Yasanın 3/b maddesi uyarınca 78.860.795.000 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin 28.12.2001 gün ve 1150-1455 sayı ile verdiği kararın sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 27.09.2002 gün ve 13872-12718 sayı ile;
“22.12.2000 gün ve 24268 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 4616 sayılı “23 Nisan 1999 Tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıverilmeye, Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanun” Anayasa Mahkemesince iptal edilen 1. maddesinin 2, 4 ve 9 numaralı bentlerinin yeniden düzenlenmesine ilişkin 23.05.2002 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 4758 sayılı Yasa hükümleri uyarınca;
Sanığa atılı suçun vasıf ve mahiyeti, öngörülen cezanın miktar ve niteliği, suç tarihinin 23 Nisan 1999 tarihinden önce olduğu ve eylemin anılan kanunun 1. maddesinin 5. bendindeki kapsam dışı suçlar içinde bulunmadığı gözetilerek, 4. bendi gereğince sanık hakkındaki kamu davasının kesin hükme bağlanmasının ertelenmesi hususunun takdirinin gerekmesi” gerekçesiyle hükmün, diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 27.03.2003 gün ve 657-88 sayı ile;
 “Mahkememizce 1567 sayılı Yasanın 3/b maddesi uyarınca tayin olunan para cezalarının tazmini nitelikte olduğu ve bu maddenin hazinenin uğrayacağı zararları ödetmek ve Devletin parasal çıkarlarını korumak amacıyla konulduğu ve bu para cezasına ayrıca faiz yürütüldüğü ve infazının da 6183 sayılı Yasaya göre yapılması da bu cezanın tazmini nitelikte olduğunu göstermektedir.” gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının “bozma” istekli 09.02.2004 günlü tebliğ¬namesi ile Özel Daireye ve Özel Daire Başkan¬lığınca Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
TÜRK MİLLETİ ADINA 
CEZA GENEL KURULU KARARI
 İncelenen dosya içeriğine göre;
Yerel Mahkeme karar başlığında suç tarihinin 12.07.1998 olarak gösterilmesine karşılık, dosya içerisindeki belgelerden suç tarihinin 09.12.1998 günü olduğu anlaşılmaktadır. Suç tarihinden, inceleme tarihine kadar 8 yılı aşkın süre geçmiştir.
Sanık hakkında uygulanması istenen 1567 sayılı Yasanın 3/b maddesinde öngörülen cezanın para cezası olması ve dosya içeriği bilgi ve belgelere göre fiilin daha ağır cezayı mucip bir başka suça dönüşmesinin olanaksız bulunması karşısında, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 765 sayılı TCY.nın 102/4. maddesi uyarınca 5 yıllık asli ve 104/2. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 aylık uzun dava zamanaşımı süresine tabi bulunduğu açıklığa kavuşmaktadır. Somut olayda suç tarihi ile inceleme tarihi arasında 7 yıl 6 aylık zamanaşımı süresi dolmuş bulunmaktadır.
 Bu itibarla, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Yerel Mahkeme direnme hükmünün bo¬zulması, ancak konunun hükme bağlanması yeniden yargılamayı zorunlu kılmadığından CYUY.nın 322. maddesiyle tanınan yetki uyarınca, işbu hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMY.nın 223. maddesi gözetilip, “kamu davasının ortadan kaldırılması” iba¬resi yerine “kamu davasının düşürülmesi” ibaresi benimsenerek, TCY.nın 102/4 ve 5271 sayılı CMY.nın 223/8. maddesi uyarınca kamu davası düşürülmesi gerekmektedir.
 SONUÇ  : Açıklanan nedenlerle;
1- Sair yönleri incelenmeyen Yerel Mahkeme direnme hükmünün gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle BOZULMASINA,
2- Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirme¬diğin¬den, Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesinin yaptığı gönderme nedeniyle 1412 sayılı CYUY.nın temyiz incelemesi yönünden halen uygulanması olanağı bulunan 322/1. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık M.. İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkın¬daki kamu davasının gerçek¬leşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCY.nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMY’nın 223/8. mad¬desi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
3- Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 26.12.2006 günü sonuçta tebliğnamedeki isteme uygun olarak oybirliği ile karar verildi.