Kasten öldürme - taksirle öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2498 Esas 2018/1590 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2498
Karar No: 2018/1590
Karar Tarihi: 04.04.2018

Kasten öldürme - taksirle öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2498 Esas 2018/1590 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/1590 K. ve 2017/2498 E. sayılı kararda, suçlu olarak tek sanık taksirle ölüme sebebiyet vermekten 3 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Diğer iki sanık ise kasten öldürme suçundan beraat etmiştir. Mahkeme, dosya kapsamında verilen hükümlerin isabetli olduğunu belirterek, tarafların temyiz itirazlarını reddetmiştir. Kararda TCK'nun 85/1. maddesi taksirle öldürme suçunu, 86/2. maddesi ise eylemin özelliklerini açıklamaktadır.

1. Ceza Dairesi 2017/2498 E. , 2018/1590 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
ÖLDÜRÜLEN : ...
SUÇ : Kasten öldürme, taksirle öldürme
HÜKÜM : 1- ... hakkında; taksirle ölüme neden olma suçundan TCK"nUn 85/1. maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası,
2- ... ve ... hakkında; kasten öldürme suçundan beraat.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanıklar Ahmet ve ... müdafiinin sanıklar hakkında verilen beraat kararını vekalet ücretine hasren temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, maktul ..."i taksirle öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı indirim sebebi bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, sanıklar Ahmet ve Vahap haklarında verilen beraat kararlarında vekalet ücretine hükmedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ... Vefa müdafilerinin sanığın eylemi ile ölüm arasında illiyet bağı bulunmadığına, tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, eylemin TCK"nun 86/2. maddesi kapsamında kaldığına ve sair hususlara, sanıklar Ahmet ve Vahap müdafiinin sanıklar lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmolunması gerektiğine yönelen yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 04.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.