Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/20946 Esas 2016/2782 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/20946
Karar No: 2016/2782
Karar Tarihi: 02.03.2016

Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/20946 Esas 2016/2782 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karşılıksız yararlanma suçuyla ilgili yerel mahkeme tarafından verilen düşme kararı temyiz edilmiştir. TCK'nın 168. maddesinin 5. fıkrasına göre kamu davası açılmayacağı belirtilmesine rağmen sanık hakkında açılmış olan kamu davasının dosya incelenerek, etkin pişmanlık nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken düşme kararı verilmiştir. Bu nedenle hükmün bozulması gerekmekte olup, yeniden yargılama yapılmasına gerek yoktur. Sanık hakkında TCK'nın 168/5. ve CMK'nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
TCK'nın 168. maddesi, Karşılıksız Yararlanma suçunu düzenlemektedir. 5. fıkrası, soruşturma tamamlanmadan zararın giderilmesi halinde kamu davası açılamayacağını öngörmektedir. CMK'nın 223/4. maddesi ise etkin pişmanlık nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığını belirtmektedir.

22. Ceza Dairesi 2015/20946 E. , 2016/2782 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız Yararlanma
HÜKÜM : Düşme

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
TCK"nın 168. maddesinin 5. fıkrasında, zararın soruşturma tamamlanmadan giderilmesi halinde kamu davası açılmayacağının öngörülmesine karşın, sanık hakkında kamu davasının açıldığının ve katılanın zararının 22/07/2014 tarihinde kamu davası açılmadan önce karşılandığı anlaşılmış olmakla, CMK"nın 223/4. maddesi uyarınca etkin pişmanlık nedeni ile ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde düşme karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında TCK"nın 168/5. ve CMK"nın 223/4. maddesi gereğince CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 02/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.