Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1389 Esas 2019/11631 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1389
Karar No: 2019/11631
Karar Tarihi: 02.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1389 Esas 2019/11631 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Sanık bebek arabasını müştekinin evinin merdiven boşluğundan çaldığı için, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan da cezalandırılmıştır. Hüküm temyiz edilince, Yargıtay 17. Ceza Dairesi kararı incelemiş ve sanığın aldığı ceza doğru bulunmuştur. Ancak bazı hukuki hususlar uygun yazılmadığı için karar bozulmuştur. Sanığın cezası tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki haklardan yoksun bırakılması gerektiği ve 20 TL'den az olan yargılama masrafının Devlet Hazinesi tarafından karşılanması gerektiği açıklanmıştır. Kanun maddeleri TCK'nun 53/1, 53/3 ve 6183 sayılı Kanun'un 106/1'dir.

17. Ceza Dairesi 2019/1389 E. , 2019/11631 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ..."ın, suça konu bebek arabasını müştekinin ikametinin eklentisi olan merdiven boşluğundan çalması sebebiyle sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlali suçundan zamanaşımı süresi içinde mahallinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin (a), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 Türk Lirasın’dan az gerçekleşen yargılama masrafının, 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesi"ne yüklenmesine karar verilmesi gerekirken sanıktan tahsiline karar verilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,hüküm kısmına belirlenen hapis cezasından sonra gelmek üzere "TCK"nun 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ve hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin kısım çıkarılarak yerine, "Sanık hakkında bozma sonrası yapılan yargılama gideri düştükten sonra bozma öncesi yapılan toplam 18,00 Türk Lirası yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 Türk Lirasından az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine” cümleleri yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.