Danıştay 7. Daire 2018/367 Esas 2022/852 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/367
Karar No : 2022/852

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, bandrolsüz içki bulundurduğunun tespit edildiğinden bahisle, takdir komisyonu kararına istinaden, 2016 yılının Ocak dönemi için re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, olay hakkında tutulan tutanakta … Mahallesi, ... Sokak, No:… …/… adresinin zemin katında bulunan depoda sahte içki imal edildiği yönünde istihbarat gelmesi üzerine davacının kullandığı … plakalı aracın takibe alındığı, aracın belirtilen adresin önünde durduğu ve park ettiği, araçtan iki şahsın inerek anılan adresteki bir şahıs ile birlikte aracın bagajına koliler halinde yükleme yapıldığının görülmesi üzerine müdahale edildiği, adreste yapılan aramada kaçak içki imaline yönelik olarak birçok nesne ve içki şişesinin ele geçirildiği hususlarının tespit edildiği ve davacı tarafından itirazsız imzalandığı, UYAP üzerinden yapılan incelemede ... Asliye Ceza Mahkemesinin E:… sayılı dosyasında davacının olayla ilgisinin olmadığını beyan ettiği, içkilerin ele geçirildiği adreste ikamet eden …'nın ise, ''ele geçirilen içkilerin kendisine ait olduğunu, imalatını da kendisinin yaptığını, diğer sanıkların ifadelerinin de doğru olduğunu'' beyan ettiği, yargılamanın sonunda davacının delil yetersizliğinden beraatine, diğer sanıkların ise fikir ve eylem birlikteliği içinde olduklarından bahisle mahkumiyetlerine karar verildiği, anılan karardaki davacı hakkındaki hükmün, emaneten aldığı arabaya diğer şahıslarla birlikte sorgulama yapmaksızın koli yüklemesinin hayatın olağan akışına aykırı olması nedeniyle vergi yargılamasında esas alınmasının mümkün olmadığı, vergiyi doğuran olayın davacının şahsında gerçekleştiği sonucuna varılmakla birlikte; takdir olunan matrahın hukuka uygunluğu yönünden yapılan incelemede, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun vergileme ölçüleri ve matrah başlıklı 11. maddesinin 5. fıkrasında "(III) sayılı listenin (A) cetvelindeki mallar için asgari maktu vergi tutarlarına göre hesaplanacak vergi tutarından az olmamak üzere yalnızca nispi vergi uygulanır. (B) cetvelindeki mallar için maktu vergi ile birlikte, asgari maktu vergi tutarına göre hesaplanacak vergi tutarından az olmamak üzere nispi vergi uygulanır." hükmünün bulunduğu, 01/01/2016 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulunun 29/12/2015 tarihli ve 2015/8353 sayılı Kararnamenin eki karar uyarınca olay tarihindeki şekliyle Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (III) sayılı listenin (A) cetvelinde vergi oranlarının %0 olarak belirlendiği, buna göre (III) sayılı listenin (A) cetvelindeki mallar için asgari maktu vergi tutarlarına göre hesaplanacak vergi tutarı nispi vergi tutarından fazla olacağı için (A) cetvelindeki mallara asgari maktu vergi tutarları uygulanarak özel tüketim vergisinin hesaplanması gerektiği, somut olayda takdire sevk işleminde hukuka aykırılık bulunmamakla birlikte maktu vergi üzerinden hesaplama yapılması gerekirken, matraha %65,25 nispi vergi oranı uygulayarak yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davaya konu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Belirlenen matrah üzerinden hesap edilen tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 08/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.