Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/315 Esas 2018/2208 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, tehdit
HÜKÜM : Nitelikli cinsel saldırı ve tehdit suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi.
Hükmedilen ceza miktarları nazara alındığında sanık müdafiin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Katılanın kovuşturma evresinde olay öncesi ..."yı arayarak sanığın kendisini sıkıştırdığını söylediğini beyan etmesi karşısında, ... temin edilerek dinlendikten sonra toplanacak tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Olayın gerçekleştirildiği yer, eylem süresi ve tüm dosya içeriğine göre, mağdurenin bağırmasına rağmen yardıma gelen olmaması ve sanığın eylemini tamamlamasına engel harici bir sebep bulunmadığı halde sonlandırması karşısında TCK"nın 36. maddesi de gözetildiğinde eylemin basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,
Sanığın cinsel saldırı eylemi sırasında kullandığı tehdit sözlerinin cinsel saldırı suçunun unsuru olduğu, eylemin bitmesinden sonra mağdureye söyleyip iddianamede bahsedilen ""olayı kimseye anlatmayacaksın, eşine ilişkimiz olduğunu söylerim sen bitersin"" şeklindeki sözlerinin ise TCK"nın 106/1-c.2. maddesinde düzenlenen sair tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde aynı fıkranın birinci cümlesinden hüküm kurulması,
Hükümlerden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.