Sahte fatura düzenlemek - Defter ve belgeleri gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7182 Esas 2019/6560 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7182
Karar No: 2019/6560
Karar Tarihi: 24.09.2019

Sahte fatura düzenlemek - Defter ve belgeleri gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7182 Esas 2019/6560 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2009, 2010 ve 2011 yıllarında sahte fatura düzenleme ve defter belgeleri gizleme suçlarından yargılanmıştır. 2011 takvim yılına ilişkin ceza verilmiştir ancak önceki yıllara ilişkin mahkumiyet kararı verilmemiştir. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması talebi reddedilmiştir. Ayrıca, yapılan yargılamada verilen ceza ve kararlar uygun görülmüştür. TCK'nın 43. maddesi zincirleme suç için uygulanmalıdır ve 58/6. madde için ise Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı infaz aşamasında gözetilmelidir. Kanun maddeleri:
- TCK'nın 43. maddesi (zincirleme suç),
- TCK'nın 53. maddesi (ceza indirimi),
- TCK'nın 58/6. maddesi (mükerrirlere özgü infaz rejimi),
- 5237 sayılı TCK (Türk Ceza Kanunu).

11. Ceza Dairesi 2016/7182 E. , 2019/6560 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek, Defter ve belgeleri gizlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sakarya Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 15.02.2013 tarih, 2013/1164 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından dava açılmış olmasına rağmen, 2011 takvim yılı sınırlı olarak hüküm kurulduğu anlaşılmakla, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçları yönünden mahallinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve defter ve belgeleri gizleme suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık müdafiinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminin zincirleme suç oluşturduğunun ve sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak, yüklenen suçların sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde bulunmayan temyiz nedenlerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 24.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.