Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/3878 Esas 2015/5146 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3878
Karar No: 2015/5146
Karar Tarihi: 19.3.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/3878 Esas 2015/5146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, emeklilik sebebiyle iş sözleşmesinin feshedilmesi sonucu kıdem tazminatı talep etmiştir. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiş, ancak işverene yapılan tahsis bildirimine ilişkin belge olmadığı için kıdem tazminatı faizinin fesih tarihinden, değil dava tarihinden başlatılması gerektiğine hükmetmiştir. Yargıtay da bu kararı onamış ve kanun maddesi olarak İş Kanunu'nun 14. maddesi işaret edilmiştir.
7. Hukuk Dairesi         2015/3878 E.  ,  2015/5146 K.

    "İçtihat Metni"

    İş Mahkemesi
    Dava Türü : Alacak

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
    2-Davacı vekili, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle feshedildiğini belirterek kıdem tazminatının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan kanıtlara dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Emeklilik sebebiyle akdin feshi halinde işçi tarafından bağlı bulunduğu kurum ya da sandıktan tahsise ya da tahsis yapılabileceğine dair yazının işverene bildirildiği anda işverenin kıdem tazminatı ödeme yükümü doğar. Faiz başlangıcında da bu tarih esas alınmalıdır. Ancak somut olayda tahsis yapılabileceğine dair yazının işverene bildirildiğine ilişkin dosya kapsamında belge bulunmamakla kıdem tazminatına dava tarihinden faiz işletilmesi gerekirken, fesih tarihinden faiz işletilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu eksikliğin giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 1. bendinden “...akdin fesih tarihinden...” kelimelerinin çıkartılarak yerine “1.8.2012 dava tarihinden” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 19.3.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.