MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından 17.07.2017 tarihli ek karar, kendi davasının reddi, kadın lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminat ile tedbir-iştirak ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Mahkemece 17.07.2017 tarihli ek karar ile; davacı-karşı davalı erkeğin temyiz posta ve tebligat giderinin yatırılması için gönderilen muhtıra usule uygun tebliğ edilmesine rağmen süresinde masraf yatırılmadığından bahisle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş ise de; Tebligat Kanunu"nun 20. ve 6099 sayılı Kanunla değişik 21. ve özellikle bu Kanunun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 30. maddesi uyarınca; adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine meşruhat verilerek çıkarılan tebligatlar hariç olmak üzere, muhatap veya muhatap adına tebliğ yapılabilecek olanlardan hiç biri gösterilen adreste sürekli olarak bulunmazsa, tebliğ memurunun, adreste bulunmama sebebini bilmesi muhtemel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar heyeti veya meclisi üyeleri, kolluk amir ve memurlarından araştırarak beyanlarını tebliğ mazbatasına yazıp imzalatması, imzadan çekinmeleri halinde bu durumu yazarak imzalaması gerekir. Gösterilen koşul geçerlilik koşuludur. Davacı-karşı davalı erkek vekiline gönderilen muhtıraya ilişkin mazbatada tebligattan haberdar edilen kişinin mazbatada imzasının bulunmadığı gibi imzadan imtina ettiği hususu da yazılmamıştır. Bu haliyle davacı-karşı davalı erkek vekiline yapılan tebligat geçersizdir. Ek kararın tebliği de yukarıda belirtildiği şekilde yapılmış olduğundan, tebligat usulsüz görülerek ek karara ilişkin 18.09.2017 tarihli temyiz dilekçesinin süresine olduğu kabul edilmiştir. Sonuç olarak mahkemenin 17.07.2017 tarihli temyiz dilekçesinin reddine ilişkin ek kararın kaldırılarak temyiz itirazlarının incelenmesine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı-karşı davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Mahkemece, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında erkeğin ağır kusurlu olduğu belirtilerek, davacı- karşı davalı erkeğin boşanma davasının reddine karar verilmiş ise de; mahkemece belirlenen, gerçekleşen ve kadın tarafından temyiz edilmeyerek kesinleşen davalı- karşı davacı kadının birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. O halde, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı- karşı davalı erkek de dava açmakta haklıdır. Davacı-karşı davalı erkeğin boşanma davasının da kabulü gerekirken, yetersiz gerekçe ile reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen 17.07.2017 tarihli ek kararın yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple kaldırılmasına, temyiz edilen 22.03.2016 tarihli hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre yeniden hüküm kurulması zorunlu hale gelen davalı-karşı davacı kadının davasına ve fer"ilerine ilişkin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 20.12.2018 (Per.)