4. Ceza Dairesi Esas No: 2016/2750 Karar No: 2020/4194 Karar Tarihi: 26.02.2020
Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/2750 Esas 2020/4194 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın Tehdit ve Hakaret suçlarından mahkum edildiği görülen yerel mahkeme hükmüne, sanığın hakaret suçuna ilişkin cezanın temyiz edilemez olduğuna dair gerekçe ile temyiz isteği reddedilmiştir. Ancak, tehdit suçu nedeniyle verilen hüküm hakkında ise temyiz isteği reddedilememiştir. Yargılama sürecinde savunma hakkının yeterince kullanılmadığı ve uzlaştırma işlemi uygulanmadığı gerekçesiyle mahkeme kararı bozulmuştur. Sanığın hukuki durumunun TCK 106/1 maddesi kapsamında yine değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanunlar olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri ile 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK\"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu\"nun 2 ve 7. maddeleridir.
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1) Sanık hakkında hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak sanık ..."ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; a) Sanığın suçlamaları kabul etmemesi karşısında, yüklenen suçları işlediğine ilişkin katılanın iddiası dışındaki kanıtların neler olduğu açıklanıp tartışılmadan yerinde olmayan ve yetersiz gerekçeyle yüklenen suçlardan mahkumiyetine karar verilmesi, b) Kabule göre de; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.