7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/1363 Karar No: 2015/5137 Karar Tarihi: 19.03.2015
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/1363 Esas 2015/5137 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davacının fazla çalışma ücreti alacağı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Mahkemece, bilirkişi raporuna dayanarak %30 hakkaniyet indirimi yapılarak 6.790,96 TL fazla çalışma ücretine hükmedilmiştir. Ancak tutarın ne şekilde belirlendiği anlaşılamamıştır ve hatalı bir şekilde fazla mesai ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ayrıca, kabule göre hüküm altına alınan tutarın net ya da brüt olduğu belirtilmemiştir, bu da infazda tereddüt yaratacak şekilde hüküm kurulmasına yol açmıştır. Davacının kısmi dava açtığı ve davanın ıslah edildiği ancak faiz talebinde bulunulmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, faiz talebi olmamasına rağmen ıslaha konu edilen tutarlar için faiz yürütülmesi hatalıdır. Anayasanın 141. maddesi ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 29. maddesi uyarınca, yargı kararları gerekçeli olarak yazılmalıdır. Maddi delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepler kararda belirtilmelidir. Kararların doğruluğunun denetlenebilmesi için yasal unsurları taşıyan gerekçelerin kullanılması gerekmektedir. Kanun maddeleri: Anayasanın 141. maddesi, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 29. maddesi.
7. Hukuk Dairesi 2015/1363 E. , 2015/5137 K.
"İçtihat Metni"
İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Anayasanın 141. maddesi uyarınca, yargı kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerekir. Bu husus 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 29. maddesinde de hüküm altına alınmıştır. Anılan anayasal ve yasal düzenlemeler gereğince yargıcın, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kararda göstermesi zorunludur. Maddi olgularla hüküm fıkrası arasındaki hukuki bağlantı da ancak bu şekilde kurulabilecek, ayrıca yasal unsurları taşıyan bu gerekçe sayesinde, kararların doğruluğunun denetlenebilmesi mümkün olacaktır. Karar gerekçesinde de belirtildiği üzere dosya içerisindeki bilirkişi raporunda fazla çalışma ücreti alacağı brüt 11.611,26 TL olarak hesaplanmıştır. Rapor içeriğine göre bu brüt tutardan yasal kesintiler yapılması sonucu fazla çalışma ücreti net 8.314,22 TL ve %30 hakkaniyet indirimli olarak ise net 5.819,95 TL olarak hesaplandığı görülmüştür. Mahkemece %30 hakkaniyet indirimi yapıldığı belirtilerek 6.790,96 TL fazla çalışma ücretine hükmedilmiştir. Söz konusu tutar bilirkişi raporunda belirlenen brüt alacağın %70"ine tekabül etmediği gibi bilirkişinin hesapladığı %30 indirimli net tutarın da üzerindedir. Mahkemece hüküm altına alınan tutarın ne surette belirlendiği anlaşılamamıştır. Denetime elverişsiz olarak fazla mesai ücreti alacağının hüküm altına alınması hatalı olup bozma nedenidir. Ayrıca kabule göre de hüküm altına alınan tutarın net ya da brüt olduğunun belirtilmemesi suretiyle infazda tereddüt yaratacak şekilde hüküm kurulması da isabetsiz olmuştur. 3-Davacı tarafça HMK"nun 109. maddesine göre kısmi dava açıldığı, yargılama aşamasında ıslah dilekçesiyle davanın ıslah edildiği ancak ıslaha konu edilen tutarlar bakımından faiz talebinde bulunulmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece ıslaha konu edilen tutarlar bakımından faiz talebi bulunmamasına karşın faiz yürütülmesi hatalı olmuştur. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davlıya iadesine, 19/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.