Tefecilik - Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3612 Esas 2019/6543 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3612
Karar No: 2019/6543
Karar Tarihi: 23.09.2019

Tefecilik - Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3612 Esas 2019/6543 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık tefecilik ve Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçlarından mahkum edilmiştir. Tefecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı itiraz edilebilen bir karar olduğundan dosya mahalline iade edilmiştir. Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmü ise sanık ve katılanın temyiz talebi üzerine incelenmiştir. Sanığın 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresi dolmuştur. Bu nedenle kamu davası düşmüştür. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir: 5560 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2019/3612 E. , 2019/6543 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet suçundan: Mahkumiyet
Tefecilik suçundan: Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

1- Sanık hakkında “Tefecilik” suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanığın temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile merciinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2- Sanık hakkında “Vergi Usul Kanununa muhalefet” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesi:
Sanığa yüklenen suçun cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 10.05.2011 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 23.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.