Kasten Yaralama-Hakaret-Tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18601 Esas 2020/543 Karar Sayılı İlamı

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık ...'ün yokluğunda verilen hükmün sanık adına mernis adresine tebliğe çıkartıldığı ve tebliğ imkansızlığı nedeniyle muhtara tebliğ edildiği görülmüş olup, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 30. ve 31. maddelerine göre sanığın mernis adresinde oturup oturmadığı veya mernis adresinden sürekli olarak ayrılıp ayrılmadığı tespit edilmeden doğrudan aynı Kanun'un 21/2. maddesine göre işlem yapılarak tebliğ evrakının muhtara teslim edilmesi nedeniyle tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanık ...'nin temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu değerlendirilerek ve tebliğnamenin redde ilişkin görüşüne iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;

1) Sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik hakaret ve kasten yaralama suçlarından ve sanıklar... ile... hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerine ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;

Katılan sanık ... müdafiinin, "sanık müdafii" sıfatıyla temyiz istemine ilişkin 20.10.2015 havale tarihli süre tutum dilekçesi verdiği ve bu dilekçesinde "katılan" sıfatıyla temyiz isteminde bulunmadığı anlaşılmakla, 24.11.2015 havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesindeki sanık ... hakkında hakaret ve kasten yaralama, sanıklar... ve... hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümlerini "katılan vekili" sıfatıyla temyiz ettiklerine ilişkin talebinin süresinden sonra yapıldığı ve incelenme olanağı bulunmadığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE,

2) Sanıklar ...ve ...hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama, sanık ... hakkında katılanlar...,... ve ...a yönelik tehdit, suça sürüklenen çocuk ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;

a) Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "23.03.2012" yerine, "24.03.2012" olarak hatalı gösterilmesi,

b) Suça sürüklenen çocuk ...'ın üzerine atılı 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 86/3-e maddelerinde düzenlenen kasten basit yaralama suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuk ile katılan ... arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,

c) Sanık ... ve kardeşi suça sürüklenen çocuk ...'ın olay tarihinde alkol almak için gittikleri VIP isimli barda, bar sahibi ve çalışanları ile aralarında çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü ve kavgaya sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ...'ın babası olan ve olay yerinde bulunan sanık ...'nin de dahil olduğu, sanık ...'un katılan ...'i sol lomber bölgesinden bir kez ve sanık ...'nin ise katılan ...'i sağ ön kolundan bir kez bıçakla kasten yaraladıkları olayda; sanıklar ...ve Necmi'nin aynı fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek fiil üzerinde ortak hakimiyet kurdukları ve aynı suç işleme kararının icrası kapsamında iştirak halinde eylemlerini gerçekleştirdikleri gözetilmeksizin, sanık ...'nin 5237 sayılı TCK'nin 37/1. maddesi yollaması ile TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine, yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle sanık ... hakkında eksik ceza tayini,

ç) Sanık ...'un tekerrüre esas alınan ...3. Sulh Ceza Mahkemesinin 10.02.2009 tarih, 2008/683 Esas ve 2009/127 Karar sayılı ilamı ile "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçundan verilen ve 13.03.2009 tarihinde kesinleşen 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün; 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'la yeniden düzenlenen TCK'nin 191. maddesi ile aynı Kanun ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK'nin 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verilmesinin gerekmesi nedeniyle, anılan hükme ilişkin uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanık ... hakkında TCK'nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,

d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıklar ...ve Necmi'nin hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Kabule göre de;

e) Suça sürüklenen çocuk ...'ın fiili işlediği tarihte on sekiz yaşını doldurmadığı ve dosyada mevcut adli sicil kaydına göre daha önceden hapis cezasına mahkum edilmemiş olduğu anlaşılmakla, suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçildikten sonra hükmolunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nin 50/3. maddesindeki zorunluluk gereğince TCK'nin 50/2. maddesi de gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nin 50/1. maddesinde düzenlenen adli para cezası dışındaki diğer seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'nin, sanık ... ve müdafiinin, suça sürüklenen çocuk ... ve müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanık ...'nin ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 13.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.