Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/15011 Esas 2019/8761 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/15011
Karar No: 2019/8761
Karar Tarihi: 22.05.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/15011 Esas 2019/8761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuk hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından davalar açılmıştır. Mala zarar verme suçundan verilen 1.000 TL adli para cezası cezanın türü ve miktarı itibariyle temyize müsait olmadığı için reddedilmiştir. Hırsızlık suçuna yönelik çocuğun müdafiinin temyiz itirazı reddedilmiş, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu ise kabul edilmiştir. Ancak, suçun diğer kişilerle birlikte işlendiği halde TCK'nın 119/1-c maddesi uygulanmamış ve Adli Tıp Kurumu raporu için ödenen 100 TL yargılama gideri olarak çocuğa yüklenmiştir. Bu nedenlerle karar bozulmuştur. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca, 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezaları kesindir. Suça sürüklenen çocuk hakkında TCK'nın 119/1-c maddesi uygulanabilir. 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi çerçevesinde Adli Tıp Kurumu raporu için ödenen ücret çocuğa yükletilemez.

13. Ceza Dairesi 2018/15011 E. , 2019/8761 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazının tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III- Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuğun beyanından suçun birden fazla kişiyle birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,

2-Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye göre, suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesi gereğince Adli Tıp Kurumu raporu için ödenen 100,00 TL"nin suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 22.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.