Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5220 Esas 2019/401 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5220
Karar No: 2019/401
Karar Tarihi: 24.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5220 Esas 2019/401 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi'nin verdiği karar, suçlu olduğu tespit edilen bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan TCK ve 3713 sayılı Kanun'un ilgili maddeleri uyarınca mahkumiyetine hükmettiğini belirtiyor. Dosyadaki delillerin kanuna uygun olarak elde edildiği, savunma ve iddiaların eksiksiz biçimde sergilendiği, vicdani kanının kesin ve tutarlı olduğu, hükümlerin kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı sonucuna varan mahkeme, temyiz talebini reddederek hükmü onadı. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9 ve 63. maddeleri ile 3713 sayılı Kanun'un 5/1 maddesi.

16. Ceza Dairesi 2018/5220 E. , 2019/401 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.