Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5268 Esas 2019/16324 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5268
Karar No: 2019/16324
Karar Tarihi: 16.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5268 Esas 2019/16324 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2019/5268 E.  ,  2019/16324 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı isteminin özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş akdini haklı nedenle feshettiğini, ödenmeyen kıdem tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağı, fazla çalışma ücret alacağı, hafta tatili, yıllık izin ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
    Davalı cevabının özeti:
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 2017/13601 esas 2018/13521 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
    Mahkemece bozmaya uymakla devam edilen yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Somut olayda Mahkemece verilen hüküm Dairemizin yukarıda anılı ilamı ile, davacı tanıklarının, davacının 2012 dönemi sonrasında 1 gün gece vardiyasında çalışıyorsa 1 gece dinlenip ertesi gün gündüz işe geldiğine dair beyanlarının hesaplama yapılırken dikkate alınmadan, davacının 1 hafta gece vardiyasında, 1 hafta gündüz vardiyasında çalıştığı kabul edilmek ve davacının 2012 yılı öncesi en az bir buçuk ara dinlenme süresi mahsup edilmesi gerekirken 1 saat ara dinlenme süresinin 15 saatlik çalışma süresinden mahsup edilmek suretiyle hüküm kurulmasının hatalı olduğu belirtilerek bozulmuştur.
    Mahkemece bozma sonrası hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 2012 sonrasında 1 gün gece vardiyasında çalışıyorsa 1 gece dinlenip ertesi gün gündüz işe geldiği kabulü ile hesaplama yapılması gerekirken, buna dikkat edilmeksizin, bir hafta gece bir hafta gündüz vardiyası ile çalıştığı kabul edilmiş, ayrıca gece vardiyasında çalıştığı kabul edilen dönemlerde de bir gece çalışıyorsa 1 gece dinlenip ertesi gün gündüz işe başladığına yönelik bozma hükmüne dikkat edilmemesi hatalı olmuştur.
    Yine bozma ilamında, 2012 yılı öncesi en az bir buçuk saat ara dinlenme süresi mahsup edilmesi gerekirken, bilirkişi tarafından bir buçuk saat mahsup edilmesi gerektiği belirtilmesine rağmen, raporda bir saat mahsup edilmiş gibi 39 saat üzerinden fazla mesai hesaplanması hatalı olmuştur.
    SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.