MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı işyerinde, taşeron şirketler bünyesinde ilave tediye ücreti hak edecek şekilde çalıştığını, bir kısım uzmanlık gerektiren hizmetlerini taşeron şirketler vasıtasıyla yürüttüğünü, ... Sendikasının başvurusu sonucunda Çalışma Bakanlığı İş Müfettişlerince davalı işyerinde yapılan incelemede 01.01.2008- 31.12.2010 tarihleri arasındaki temizlik hizmetleri işi ile 01.01.2009-31.12.2010 tarihleri arasındaki biyomedikal aletlerin temizlik işi sözleşmelerinin asıl işveren ve alt işveren arasında muvazaa ilişkisi bulunduğunun tespit edildiğini, muvazaa raporunun 4857 Sayılı İş Kanunu’nun 3/2.maddesi gereğince davalı işyeri ve taşeron ... İnş.Tem.Tur.Taah. ve Tic. Ltd. Şti. ile ... Tur.Tem. Gıda ve Taş. A.Ş.’ye tebliğ edilerek kesinleştiğini, kesinleşen rapor sonucunda davacının davalı işyerinin işçisi konumuna geldiğini, 6772 sayılı Yasanın 1. ve 3. maddesi gereğince ödenmesi gereken yıllık iki aylık ilave tediye ücretinin davacıya ödenmediğini, muvazaalı işlem nedeniyle ödenmeyen, ilave tediye alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Savunmasının Özeti:
Davalı vekili; müvekkili idareye karşı açılan davanın husumet yönünden reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının ihale ve iş akdine uygun olarak çalıştırıldığı, yapılan işin hastanenin asıl işlerinden olmadığı, bu itibarla davacı açısından muvazaadan söz edilemeyeceği gerekçesiyle ilave tediye ücretinin reddine dair verilen karar Dairemizin 2017/41025 esas 2017/21153 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak devam edilen yargılama neticesinde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında, öncelikle çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, asıl işveren-alt işveren ilişkisinin kanunen geçerli olup olmadığı ve muvazaaya dayalı olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, davacının davalı Üniversite hastanesinde taşeron ... Tur.Tem.Gıda ve Taş A.Ş. bünyesinde hemşire olarak çalıştığı sabittir. 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 36. maddesinin “III-Sağlık Hizmetleri ve Yardımcı Sağlık Hizmetleri Sınıfı” kısmına eklenen, “Bu sınıfa dahil personel tarafından yerine getirilmesi gereken hizmetler, lüzumu halinde bedeli döner sermaye gelirlerinden ödenmek kaydıyla, Bakanlıkça tespit edilecek esas ve usullere göre hizmet satın alınması yoluyla gördürülebilir” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, davalı üniversitenin bu kapsamda, hizmet alım suretiyle sağlık personeli çalıştırması mümkündür. Bu halde, asıl işin tamamı ya da bir kısmı, 4857 sayılı Kanun"un 2. maddesinde öngörülen sınırlamalara tabi olmaksızın alt işverene verilebilir. Bu durumda sadece 4857 sayılı Kanun"un 2. maddesinin 7. fıkrası ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 19. maddesi çerçevesinde muvazaa denetimi yapılabilir.
Dava dilekçesinde, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığı tarafından düzenlenmiş muvazaa tespitine ilişkin inceleme raporuna dayanılmakta ise de, söz konusu rapor 01.01.2008-31.12.2010 tarihleri arasındaki hizmet alım sözleşmelerine ilişkindir. Davacı işçi ise, bu tarihten sonra çalıştığından, muvazaa tespitine ilişkin raporun davacıya bir etkisi bulunmamaktadır.
Dosyaya sunulan davacının çalıştığı dönemlere ilişkin hizmet alım sözleşmesi ve teknik şartnamesi incelendiğinde hizmet alım sözleşmesinin sağlık hizmetlerine ilişkin olduğu, teknik şartnamenin hemşirelik hizmetlerinin yürütülmesi işini kapsadığı, hemşirelik hizmetinde 300 elemanın çalıştırılacağına ilişkin düzenlemeler bulunduğu, ihale döneminde herhangi bir muvazaalı işlem bulunmadığı anlaşılmaktadır. Tüm dosya kapsamından, davacının fiilen hemşire olarak görev yaptığı sabittir. Yukarıda yapılan açıklamalar uyarınca, geçerli bir alt işveren-asıl işveren ilişkisine bağlı olarak çalışan alt işveren işçisi davacı 6772 sayılı Yasadan dolayı ilave tediye ücreti talep edemeyecektir. Mahkemece, davacının ilave tediye istemine ilişkin talebin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile ilave tediye isteminin kabulüne dair hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 16.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.