Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6347 Esas 2019/6530 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6347
Karar No: 2019/6530
Karar Tarihi: 23.09.2019

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6347 Esas 2019/6530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın sahte fatura düzenlediği suçu işlediği gerekçesiyle Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildiği belirtilen kararda, sanığın faturalardaki yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını savunduğu ifade edilmiştir. Mahkeme, bu nedenle suçların unsurlarının ve maddi gerçeğin tespiti için aşağıdaki adımların atılması gerektiğini belirtmiştir:
1. Sahte olarak düzenlendiği iddia edilen faturaların asıllarının getirtilip dosya içine konulması için mükelleflerden veya vergi dairesinden sorulması,
2. Sanığın cezaevinde olduğu süre zarfında düzenlenmiş fatura olup olmadığının tespit edilmesi,
3. Faturaların sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması ve söz konusu yazı ve imzaların kimlere ait olduğunun araştırılması,
4. Eğer faturaların yazı ve imzaları sanığa veya diğer bir kişiye ait değilse, söz konusu kişilerin yazı ve imza örnekleri temin edilerek, yazı ve imzaların kimlere ait olduğunun uzman bir kurum veya kuruluş tarafından raporlanması,
5. Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ve diğer kişilere ait olmadığının anlaşılması halinde, faturaları kullanan şirket yetkililerinin veya kişilerin tanık olarak dinlenmesi ve söz konusu faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının sorulması,
6. Tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi.
Kararda, sanığın temy

11. Ceza Dairesi 2016/6347 E. , 2019/6530 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın, suç konusu faturaları düzenleyen şirketin ortağı olduğunu, ancak faturalardaki yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını, sahte fatura düzenlenmesi konusunda bilgisinin bulunmadığını savunması nedeniyle, suçların unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
1- Sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların asıllarının, bu faturaları kullanan mükelleflerden veya bu mükelleflerin ve sanıkların bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmak suretiyle, getirtilip dosya içine konulması,
2- Sanığın bir süre cezaevinde olduğunu beyan etmesi nedeni ile bu süre zarfında düzenlenmiş fatura olup olmadığının tespit edilmesi,
3- Faturaların sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını, ..., ... ve ...’a ait olduğunu söylemesi halinde; bu kişiler hakkında açılmış bir dava bulunup bulunmadığı da araştırılarak bu konuda açılmış davaların bulunmaması halinde ..., ... ve ...’ın CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakkı hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmeleri ve faturalar kendilerine gösterilerek faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması,
4- ..., ... ve ... da faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olmadığını söyledikleri takdirde; yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların sanığa veya ..., ... ve ...’a ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
5- Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ve ..., ... ve...’a ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
6- Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı ya da savunmasında adı geçen kişileri tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın ya da diğerlerinin bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
7- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 23.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.