14. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2831 Karar No: 2018/2160 Karar Tarihi: 22.03.2018
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - nitelikli cinsel saldırı - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2831 Esas 2018/2160 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanığı mahkum etmiş ancak nitelikli cinsel saldırı ve tehdit suçlarından beraat etmiştir. Temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verilmiştir. Ancak, sanığın tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunduğu için TCK'nın 58. maddesinin uygulanması gerektiği vurgulanmış ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı dikkate alınarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca vekalet ücretinin sadece katılana verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereği bozulmasına karar verilmiş, ancak duruşma yapılmaksızın hüküm düzeltilebileceği belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri TCK'nın 58, 53/1, 53/2 ve 53/3. fıkralarıdır.
14. Ceza Dairesi 2015/2831 E. , 2018/2160 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, nitelikli cinsel saldırı, tehdit HÜKÜM : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet, diğer atılı suçlardan beraat
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı ve tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde; Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması, Vekalet ücretinin yalnızca katılan ..."ya verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı, sanık müdafii, katılan ... vekili ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükme ""Sanığın tekerrüre esas mahkûmiyeti bulunduğu anlaşılmakla, hükmolunan cezanın TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" ibaresinin eklenmesi ve hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresi ile vekalet ücreti kısmındaki ""... müdahillere..."" ibaresinin çıkartılarak yerine "...katılan ..."ya ..." ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.