Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/18136
Karar No: 2019/16315
Karar Tarihi: 16.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/18136 Esas 2019/16315 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Yargıtay 22. Hukuk Dairesi tarafından incelenen bir alacak davasında, işçi fazla mesai ücretlerinin işverenden talep etmiş ancak ilk derece mahkemesi tarafından reddedilmiştir. Yargıtay kararı ise, işçinin fazla mesai ücretini ispatla yükümlü olduğunu ve bunu iş yeri kayıtları veya şahit beyanları ile yapabileceğini belirtmiştir. Ayrıca, fazla çalışma ücreti hesaplarken temel ücretin, sabit ücret ve prim toplamından ayrılması gerektiği ve sadece prim miktarı üzerinden hesaplanan fazla çalışma ücretinde zam nispetinin kullanılması gerektiği vurgulanmıştır. Bu bağlamda, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesi de dikkate alınarak ara dinlenme sürelerinin fazla mesai hesabına dahil edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesi.
22. Hukuk Dairesi         2016/18136 E.  ,  2019/16315 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı işçi, davalı iş yerinde satış yöneticisi olarak çalıştığını beyanla fazla mesai ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın reddine karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasında davacının fazla mesai ücreti alacağı olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
    İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
    Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
    Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
    Mahkemece üç ayda 2.500,00-4.000,00 TL prim aldığı bu nedenle fazla mesai yapmış olsa bile bu miktarın prim olarak davacıya ödendiğinin kabulü ile davanın reddine yönelik gerekçesi yerinde değildir.
    Somut olayda, davacı tanıklarından biri husumetli olup, diğer davacı tanığının beyanı ile, davacı işçinin ayda 2 hafta 6 gün, 2 hafta 5 gün çalıştığı, bu haftaların 2 gününde 09.00-20.00 saatleri arası, diğer günlerde ise 09.00-18.00 saatleri arası çalıştığı bu halde ara dinlenme sürelerinin düşümü ile birlikte davacının ayda 2 hafta haftalık 7 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmakla bu kabul ile gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak sureti ile dosya kapsamı itibari ile karar verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
    3-Somut olayda, davacıya, sabit (garanti) ücretin yanı sıra satış primi ve ikramiye ödemelerinin yapıldığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
    Bu halde, davacının temel ücretinin, sabit ücret (garanti) ve prim toplamı olduğu esas alınarak, fazla çalışma ücretinin zamsız kısmının prim içerisinde kaldığı kabul edilmelidir.
    Fazla çalışma ücreti hesaplamasında, temel ücretin, garanti ücret kısmı ile prim kısmı birbirinden ayrılmalı; prim miktarı üzerinden ödenmesi gereken fazla çalışma ücretinin belirlenmesinde, sadece zam nispeti üzerinden (0,5 çarpanıyla) hesaplama yapılarak sonuca gidilmeli; sabit (garanti) ücret üzerinden hesaplanacak fazla çalışma ücreti kısmında ise normal şekilde (1,5 çarpanıyla) hesaplama yapılmalıdır.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan gerekçelerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi