2. Ceza Dairesi Esas No: 2018/93 Karar No: 2019/5539 Karar Tarihi: 21.03.2019
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/93 Esas 2019/5539 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2018/93 E. , 2019/5539 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delilere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, II-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Müştekinin soruşturma aşamasında alınan beyanında, 15/12/2011 günü saat 18.30 sıralarında iş yerini kapattığını, 16/12/2011 günü saat 07.15 sıralarında hırsızlık olayını fark ettiğini; kovuşturma aşamasında ise, görüntü kayıtlarından iş yerine 16.12.2011 günü saat 06.40 sıralarında girildiğini gördüğünü beyan ettiği, UYAP"tan alınan .güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, yaz saati uygulaması da dikkate alındığında, suç tarihinde güneşin doğuş saatinin 06.44 olduğu, gece vaktinin 05.44"te bittiğinin anlaşılması karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının sanık lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden; hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesiyle arttırılması ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı Kanun"un 116/2. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 21/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.