MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 27/12/2013 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/06/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, .... kaymakamı olarak görev yaptığını, ..."de aynı görevi sürdürdüğü dönemde; davalının "http:......com" adlı şahsi internet sitesinde, “bostana korkuluk olsa kargalar bile ilgilenmez” şeklinde sözlerle kişilik haklarına saldırıda bulunduğunu beyan ederek, uğramış olduğu manevi zararın giderilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı adına dava dilekçesi duruşma gününü bildirir meşruhatlı davetiye ile usulune uygun olarak tebliğ edilmiş, ancak; davalı, duruşmalara katılmamış, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; davalının kendisine ait internet sitesinde, o dönemde .....kaymakamı olan davacıya hitaben, “bostana korkuluk olsa kargalar ile ilgilenmez” ifadesini kullandığı ve bunun davalının ceza dosyasındaki ikrarı ile sabit olduğu, bu sözlerin eleştiri sınırlarını aşarak kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Tüm dosya kapsamından; mahkemece kişilik haklarına saldırı niteliğinde kabul edilen, “bostana korkuluk olsa kargalar ile ilgilenmez” sözünün; kendisinden birçok kez randevu talep etmesine karşın bu duruma duyarsız kaldığı düşüncesiyle ve eleştiri mahiyetinde davacıya yöneltildiği anlaşılmaktadır. Nitekim, davaya konu edilen beyanla ilgili olarak kamu görevlisine hakaret iddiasına dayandırılarak yapılan ceza yargılamasında da; .... Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/73 esas ve 2013/122 karar sayılı dosyasında, davalının beraatine karar verilmiştir. Her ne kadar 6098 sayılı TBK 74. maddesi (818 sayılı B.K. 53. mad.) gereğince hukuk hakimi ceza mahkemesince verilen beraat kararı ile bağlı değil ise de, ceza mahkemesince de davalının bu sözünün eleştiri sınırları kapsamında kabul edildiği görülmektedir. Açıklanan nedenlerle kişilik haklarına bir saldırı bulunmadığından istemin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş; hükmün, bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.