Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/719 Esas 2022/1048 Karar Sayılı İlamı

Bölge Adliye
Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
İlk Derece
Mahkemesi :... 37. İş Mahkemesi

Dava, sürekli iş göremezlik oranının tespiti ile iş göremezlik geliri için şimdilik 1.000,00TL alacağın davalı Kurumdan tahsili istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalılar vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
28.11.2007 tarihli iş kazası nedeniyle gerçek sürekli iş göremezlik oranının tespiti ve iş göremezlik gelirinin tahsili için açılan eldeki davada, Mahkemece davaya konu talebin gerçekte 506 sayılı Kanunun 19. maddesinde tanımlanan sürekli iş göremezlik durumu hakkında olmasına karşın, aynı kanunun 52. vd. maddelerinde tanımlanan malul sayılma haline ilişkinmiş gibi yazılıp bu doğrultuda yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.Ne var ki bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : İlk Derece Mahkemesinin hüküm fıkrasının 2. ve 3. Paragraflarının tamamen silinerek yerine,
“ Davacının 28/11/2007 tarihinde davalı şirkete ait iş yerinde çalışırken geçirdiği iş kazası sebebiyle sürekli iş göremezlik oranının % 37,20 olduğunun tespitine,
Davacıya kurum tarafından %37,20 sürekli iş göremezlik oranı üzerinden sürekli iş göremezlik geliri bağlanması gerektiğinin tespitine, daha önce kurumun %11,2 sürekli iş göremezlik oranına göre bağladığı gelirle, saptanan % 37,20 sürekli iş göremezlik oranı üzerinden bağlanacak gelir farkı karşılığı davacının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalı kurumdan alınarak davacıya verilmesine,” yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz eden ilgiliye iadesine, 25.01.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.