MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, yokluğunda verilen karar sanığın MERNİS adresine doğrudan çıkarıldığı anlaşılmakla, temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde kabul edilerek yapılan incelemede,
Sanık hakkında TCK"nın 142/2-h, 168/1. ve 62. maddelerinin uygulanması ile sonuç cezanın 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası yerine 1 yıl 3 ay 20 gün hapis cezası olarak hesaplanması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ilamlardan en ağırı olan.... Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2005 tarih, 2005/3 Esas 2005/293 Karar sayılı ilamına konu 6 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden sanığın adli sicil kaydında yer alan..... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/06/2008 tarih 2008/17 Esas 2018/674 Karar sayılı ilamı ile birlikte..... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2005 tarih 2005/3 Esas 2005/293 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınarak birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması ve ayrıca mükerrirliğe esas alınan..... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2005 tarih 2005/3 Esas 2005/293 Karar sayılı ilamında birden fazla suçtan hükümlülük kararı bulunması karşısında; 5275 sayılı Yasa"nın 108/2. maddesi dikkate alınarak, en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün mükerrirliğe esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Yasa"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, .... Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2005 tarih 2005/3 Esas 2005/293 Karar sayılı ilamına konu 6 yıl 8 ay hapis cezasının mükerrirliğe esas alınmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.