Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/30939 Esas 2017/1165 Karar Sayılı İlamı

T. Halk Bankası Aş vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Tüketici Mahkemesinden verilen 10.12.2015 gün ve 2013/2008-2015/1946 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı banka, davalı tüketici tarafından hakem heyeti kararına istinaden başlatılan icra takibi ile toplam 2.181,10 TL’nin tahsilinin istenildiğini ileri sürerek icra takibi nedeniyle borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne, davalının 1.386,45 TL borçlu olduğunun tespitine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nın 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasanın derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nın 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 01/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.