Mahkemesi :İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :18.02.2014
Numarası :2012/181-2014/20

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı tarafca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasında düzenlenen eser sözleşmesi ile davacının teslim edeceği 12.600 adet kazağa davalı tarafından baskı işinin yapılması kararlaştırılmıştır. Davacı iş sahibi, davalı yüklenicidir. Davacı iş sahibi dava dilekçesinde, davalının hatalı üretim yaptığını, baskı yapılan kazakların bir kısmının iç piyasada satılamadığını ileri sürerek, 13.742,98 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, davalı sözleşme ile üstlendiği işi tamamladığını ve teslim ettiğini savunmuş, mahkemece Dairemizin 30.11.2011 gün, 2010/7019 Esas, 2011/7048 Karar sayılı bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne, 11.605,26 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dairemizin 30.11.2011 gün, 2010/7019 Esas, 2011/7048 Karar sayılı bozma ilâmında davacı iş sahibinin düzenlediği 14.06.2003 tarihli ve Seri B-866775 sayılı, 8 adet baskı konulu, 5,58 TL (5.582.646 ETL) bedelli ve 28.06.2003 tarihli ve Seri .......... sayılı, 4 adet baskı konulu, 2,79 TL (2.791,33 ETL) bedelli iki adet iade faturası ile toplam 12 adet ürün bakımından süresinde ayıp ihbarında bulunduğu kabul edilmiş, bu faturalara ilişkin imalât bedelinin yüklenici alacağından düşüldüğü, ancak faturalara konu malların açık ayıplı olmasından dolayı talep edilen zararın bilirkişilerce incelenmediği anlaşıldığından ek rapor alınarak iki iade faturası nedeniyle iş sahibinin zararının oluşup oluşmadığının incelenmesi ve imalât nedeniyle iş sahibinin zararının hesaplatılması gereğine işaret edilmiştir. Yerel mahkemece anılan bozma kararına bu miktar açısından uyulduğu halde ek rapor alınarak, davalının baskı işlemi yaptığı 1958 adet ürünün açık ayıplı olduğu, iç piyasada satılmasının mümkün olmadığı, davacı zararının 11.605,26 TL olduğu, davacının 2 adet iade faturası düzenlediği ve bu faturaların tebliğ tarihlerine göre ayıp ihbarının süresinde olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Oysa Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu"nun 04.02.1959 gün 13/5 ve 09.05.1960 tarih 21/9 sayılı kararında usule ait kazanılmış hak müessesesinin usul yasasının dayanağı ana esaslardan olduğu, kamu düzeniyle ilgili bulunduğu, mahkemenin Yargıtay"ın bozma kararına uyması ile bozma kararı lehine olan taraf yararına bir usuli kazanılmış hakkın doğacağı, mahkemenin hükmüne uyulan Yargıtay bozma kararına göre karar verme zorunluluğu hükme bağlanmıştır.
Eldeki davanın davacısının fazlaya ilişkin istemi anılan bozma kararında sair red kapsamında kalarak kesinleşmiştir. Yerel mahkemece açıklanan olgular gözetilip, bozma kararı gereği yerine getirilmeden sonuca gidilmesi doğru olmamıştır. O halde mahkemece yapılması gereken iş; bilirkişiden ek rapor alınarak davacı iş sahibi tarafından düzenlenen ve sözü edilen 2 adet iade faturasına konu toplam 12 adet üründen dolayı iş sahibinin uğradığı zarar tutarının hesaplatılıp, sonucuna uygun bir karar vermekten ibaret olmalıdır. Tüm bu nedenlerle usuli kazanılmış hak ilkesi gözetilmeden baskı yapılan 1958 adet ürünün tamamı için süresinde ayıp ihbarında bulunulduğu kabul edilerek karar verilmesi isabetli olmamış, kararın bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 06.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.