Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/6539 Esas 2019/5387 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/6539
Karar No: 2019/5387
Karar Tarihi: 17.09.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/6539 Esas 2019/5387 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tarafından açılan ortaklığın giderilmesi davasında, davalıların hissedar olduğu taşınmazın satış yoluyla giderilmesi talep edilmiştir. Ancak, 5578 sayılı Kanunla değiştirilen 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu'na göre, tarım arazileri bölünemez büyüklükte olduğundan, payların üçüncü şahıslara satışı ve devri mümkün değildir. Ancak, 6537 sayılı Kanun değişikliği sonrası, asgari tarımsal arazi büyüklüklerinin altındaki arazilerde payın üçüncü şahıslara satışı ve devri mümkün hale gelmiştir. Ancak, bu durum usuli kazanılmış hak oluşturmaz. Mahkeme, dava konusu taşınmazda hukuki yarar bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken böyle bir karar vermemiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: İcra ve İflas Kanunu'nun 121. maddesi, 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu'nun 8. maddesi, 6537 Sayılı Kanun'un 4. maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 114/1-h. maddesi.
14. Hukuk Dairesi         2016/6539 E.  ,  2019/5387 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 06/06/2014 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17/11/2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

    K A R A R

    Dava, İcra ve İflas Kanununun 121. maddesi uyarınca alınan yetki belgesine dayalı olarak açılan ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
    Davacı vekili, müvekkilinin davalılardan ... ve ...’den olan alacağının tahsili için davalıların hissedar olduğu 126 ada 15 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesini talep etmiştir.
    Davalılardan borçlu ... ve ..., davanın reddini savunmuşlardır.
    Mahkemece, dava konusu 126 ada 15 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmiştir.
    Hükmü, davalılardan ... vekili temyiz etmiştir.
    5578 Sayılı Kanunla değiştirilen 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun 8. maddesi gereğince bölünemez büyüklükteki tarım arazilerinin mirasa konu olmaları ve üzerlerinde her ne sebeple gerçekleşmiş olursa olsun birlikte mülkiyetin mevcut olması durumunda bu arazilerin ifraz edilemeyeceği, payların 3. şahıslara satılamayacağı, devredilemeyeceği hükmü mevcutken, 5403 sayılı Kanunun 8. maddesinde 30.04.2014 tarihli ve 6537 sayılı Kanunun 4. maddesi ile yapılan ve 15.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklikle "Tarım arazileri Bakanlıkça belirlenen büyüklüklerin altında ifraz edilemez, hisselendirilemez. Hazine taşınmazlarının satış işlemleri hariç olmak üzere pay ve paydaş adedi artırılamaz...." şeklinde düzenleme yapıldığından artık asgari tarımsal arazi büyüklüklerinin altındaki arazilerde de payın üçüncü şahıslara satışı ve devri mümkün hale gelmiştir.
    Bu durum kanun değişikliğinden kaynaklandığından usuli kazanılmış hak da oluşturmaz.
    Somut olaya gelince; davaya konu 15 parsel sayılı taşınmaza ilişkin UYAP sisteminden temin edilen 09.09.2019 tarihli tapu kaydına göre davalı borçlular ... ve ..., adı geçen taşınmazda paylı malik durumundadırlar. Yukarıda bahsedilen yasal değişiklik sonunda alacaklı tarafından borçluların haczedilen payının doğrudan icra yolu ile satışı mümkün hale geldiğinden alacaklının 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununun 121. maddesi gereğince İcra Hukuk Mahkemesinden yetki alarak dava konusu taşınmaz yönünden ortaklığın giderilmesi davası açmasında hukuki yararı bulunmamaktadır.
    Mahkemece, davaya konu taşınmaz yönünden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 114/1-h. maddesinde düzenlenen hukuki yarar yokluğu sebebiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalılardan ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 17.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.