4. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/11915 Karar No: 2017/899 Karar Tarihi: 20.02.2017
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/11915 Esas 2017/899 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2016/11915 E. , 2017/899 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ..... ..... Şti. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/05/2012 gününde verilen dilekçe ile faiz alacağının ödetilmesinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/01/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince; Dava, faiz alacağının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Davacı; davalı aleyhine daha önce açtıkları tazminat davasında hüküm altına alınan asıl alacak nedeniyle dava tarihinden karar tarihine kadar işleyecek faiz alacağının ödetilmesi isteminde bulunmuştur. Davalı; davanın reddini savunmuştur. Mahkemece; alınan bilirkişi raporu doğrultusunda istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT 13. maddesinde “tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez" hükmü bulunmaktadır. Somut olayda; AAÜT m.13/2 hükmü gereğince kabul edilen miktarın üzerinde vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinden bu hususun dikkate alınmamış olması, bozmayı gerektirmiştir. 3-Davalının diğer temyiz itirazına gelince; Dava, kısmen kabul ve red ile sonuçlandığından, kabul ve ret oranları dikkate alınmaksızın yargılama giderlerinin tamamının davalı tarafa yükletilmiş olması bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davacı, (3) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.