MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
.

Davacılar ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 07/04/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi ve birleşen davada davacı ... vekili Avukat ... tarafından davalılar ... ve ... aleyhine 18/05/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davada maddi tazminat davasının reddine, asıl ve birleşen davada manevi tazminat davalarının kısmen kabulüne dair verilen 17/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların (birleşen dosya davalıları) ve davalının (birleşen dosya davacısı) aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2) Davacıların (birleşen dosya davalıları) diğer temyiz itirazlarına gelince;
Asıl dava, kasten yaralama eylemine dayalı maddi ve manevi tazminat, birleşen dava, kasten yaralama ve hakaret eylemine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, asıl davada maddi tazminat isteminin reddine ve manevi tazminat istemlerinin kısmen kabulüne, birleşen davada davacının davalı (asıl davada davacı) ...’a yönelik manevi tazminat isteminin reddine, davalı (asıl davada davacı) ...’a yönelik manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı (birleşen davada davalı) ..., olay tarihinde davalı ... tarafından darp edildiğini, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte yaralanması nedeniyle maddi ve manevi zarara uğradığını, davacı-birleşen dava davalılarından ... ise eşi Halil’in dövüldüğünü görmesi neticesinde ruhen sarsılarak manevi zarara uğradığını iddia ederek, manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Birleşen dosyada davacı (asıl davada davalı) ... ise, asıl davanın reddini savunarak ikame ettiği davasında, davalılar (asıl davada davacılar) tarafından darp edilerek basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralanması ve davalılardan ...’ın kendisine hakaret etmesi nedeniyle manevi zarara uğradığını iddia ederek, her iki davalıdan ayrı ayrı manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Mahkemece, asıl davada davacı ...’ın maddi tazminat isteminin reddine, her iki davacının manevi tazminat istemlerinin ise kısmen kabulüne, birleşen davada davacı ...’nın davalı ...’a yönelik manevi tazminat isteminin reddine, davalı ...’a yönelik manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Asıl davanın dava dilekçesinde, manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir. Mahkemece, faiz istemi konusunda talep olmasına karşın, faize hükmedilmemiştir. Şu durumda, mahkemece, davacının faiz talebi konusunda karar verilmesi gerekir. Bu nedenle, kararın bozulması gerekmiştir.
3) Davalı (birleşen dosyada davacı) ...’nın diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Asıl davada davacı ..., eşi ...’ın ... tarafından dövülmesi nedeni ile kendisi için 10.000,00 TL manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Dava konusu haksız eylem 16.12.2009 tarihinde meydana gelmiş olup, o tarihte yürürlükte olan Borçlar Kanunu’nun 47.maddesi “cismani zarara uğrayan kimseye özel hal ve şartlar takdir edilmek suretiyle manevi tazminata hükmedileceği” düzenleme altına alınmıştır. 1 Temmuz 2012 tarihinde yürürlüğe giren Türk Borçlar Kanunu’nun 56.maddesinde ise “Hakim, bir kimsenin bedensel bütünlüğünün zedelenmesi durumunda, olayın özelliklerini göz önünde tutarak, zarar görene uygun bir miktar paranın manevi tazminat olarak ödenmesine karar verebilir. Ağır bedensel zarar veya ölüm halinde, zarar görenin veya ölenin yakınlarına da manevi tazminat olarak uygun bir miktar paranın ödenmesine karar verilebilir” hükmü getirilmiştir.
Görüleceği üzere gerek olay tarihi itibariyle yürürlükte olan Borçlar Kanunu’nun 47.maddesi, gerekse yargılama aşamasında yürürlüğe giren Türk Borçlar Kanunu’nun 56/2 maddesi hükümleri ve ...’ın yaralanmasının ağır bedensel zarar niteliğinde olmadığı gözetildiğinde, davacı ...’ın manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
b) Birleşen davanın dava dilekçesinde, manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı ...’dan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir. Mahkemece birleşen davada ... aleyhine hükmedilen manevi tazminata, davacı ...’nın faiz talebi olmasına karşın, faize hükmedilmemiştir. Şu durumda, mahkemece, davacının faiz talebi konusunda karar verilmesi gerekir. Bu nedenle, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davacılar (birleşen dosya davalıları) yararına, yukarıda (3) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı (birleşen dosyada davacı) yararına BOZULMASINA, davacıların (birleşen dosya davalıları) ve davalının (birleşen dosya davacısı) diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 20/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.