Danıştay 9. Daire 2019/5523 Esas 2022/786 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5523
Karar No : 2022/786

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Başkanlığı-...
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, gayrimenkul alım satım faaliyetinden elde ettiği kazancı kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak re'sen tarh edilen 2014 yılı bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile 2014/Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemleri bir kat vergi ziyaı cezalı gelir geçici vergilerinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ...Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla; 2014 yılı bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile aslı aranmayan gelir geçici vergileri üzerinden hesaplanarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezası yönünden, davalı idarece her ne kadar davacı tarafından arsası üzerinde inşa edilerek hissesine düşen apart daireler ile bir adet arsanın 2012, 2013 ve 2014 yıllarında farklı kişilere devredilmesi hususu 193 sayılı Kanun'un 37'nci maddesinde öngörüldüğü şekilde devamlılık ve süreklilik unsurlarını taşıdığından bahisle ticari kazanç olarak nitelendirilmiş ise de, davacının hisseli arsası üzerinde inşa ettiği apart niteliğindeki bağımsız bölümlerin servetin değerlendirilmesi ve biçim değiştirmesi olarak değerlendirilmesi gerektiği, bu bölümlerden bir tanesini 2012 yılında annesine devrettiği, 2013 ve 2014 yıllarındaki devirlerin de anılan bağımsız bölümlerin devrine ilişkin olduğu, bunların dışında yalnızca bir adet arsada bulunan hisse devri gerçekleştirildiği dikkate alındığında, ticari bir girişim gayesi olmaksızın, arsa üzerinde bağımsız bölüm elde edilmesinin ve bu bağımsız bölümlerin satışının birden fazla kere ve farklı tarihlerde yapılmasının tek başına ticari bir organizasyon ve devamlılık unsurunun varlığı anlamına gelmeyeceği sonuç ve kanaatine varıldığı gerekçesiyle bu kısım yönünden davanın kabulüne, 2014/Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemleri geçici vergi asılları yönünden ise; cezalı tarhiyatın davacıya bildirimi niteliğindeki vergi/ceza ihbarnamesinde, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu 120. maddesinin 4. fıkrası uyarınca mahsup dönemi geçtiği için geçici vergi aslının tahakkuk ettirilmeyeceğinin belirtildiği görülmüştür. Dolayısıyla davalı idarece, tarh edilen ancak aslı aranmayan gelir geçici verginin kesin ve yürütülmesi gereken bir işlem olarak değerlendirilmesi mümkün olmadığından bu kısım yönünden davanın incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı 2010 yılında aldığı hisseli arsa üzerinde inşaat yaptığı, kendi payına düşen gayrimenkulleri 2012, 2013 ve 2014 yıllarında farklı kişilere sattığı, davacı, bir müteahhidin yapabileceği her tür işlemi yapmak suretiyle binayı bizzat inşa ettiği, bu durum dikkate alındığında, yapılan işlemin servetin şekil değiştirmesi anlamına gelmeyeceğinin görüleceği, davacının 2012-2014 yıllarında öğretmen olarak çalıştığı, ticaretle uğraşmadığının belirtildiği, oysa davacının 04/11/2013 tarihinde Pamukkale Vergi Dairesi Müdürlüğünde ...Teks. Gıda İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti. adı altında mükellefiyet tesis ettirdiği, söz konusu şirket kapsamında gayrimenkul alım-satım faaliyetlerini devam ettirdiği, bu durumun davacının davaya konu gayrimenkulleri satarken de kazanç elde etme amacını güttüğünün bir göstergesi olduğu, davacının 2012, 2013, 2014 yıllarında birden fazla kişiye birden fazla gayrimenkul sattığı, yapılan açıklamalar çerçevesinde bu satımların ticari bir organizasyon ve devamlılık unsurunun varlığı anlamına geldiğinin açık olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabul eden, kısmen incelenmeksizin reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ...Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 09/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.