Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/383 Esas 2019/5489 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık hakkında iddianame içeriğine göre işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan dava açılmadığı, ek iddianame de düzenlenmediği halde, ek savunma hakkı tanınmak suretiyle işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan da ayrıca cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 225. maddesine aykırı davranılması,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçunun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle artırım yapılırken uygulama maddesinin, 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesi yerine 142/2-h maddesi olarak gösterilmesi,
3- Hırsızlık suçundan sanığın yakalandığında, suçunu ikrar ederek çaldığı paraları iade ettiği, ancak müştekinin hazırlıktaki beyanında zararının daha fazla olduğunu beyan etmesi karşısında, müştekiden zararının tam olarak açıklattırılıp, gerçekleşen iadenin kısmi olması halinde, sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızası sorulup, sonucuna göre TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulanması, zararının tamamının giderildiği tespit edildiği halde ise müştekinin rızasına gerek olmadan sanık hakkında, TCK"nın 168/1. maddesi hükümlerinin uygulanarak 1/2 den fazla indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
4- Sanığın müştekinin işyerinden 30 TL para çalması şeklindeki eylemde, hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,

5- Sanığın, açık bir rızaya gerek duyulmadan herkesin girebileceği şikayetçiye ait markete, açık halde iken gece saat 22.30 sıralarında girmek suretiyle hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında, atılı iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 20/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.